Aërobe ademhaling is een vorm van ademhalingsproces waarbij een zuurstofmolecuul nodig is om energie uit voedsel vrij te maken. Hier gaan we in het kort enkele van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling bespreken.
Aërobe ademhaling is de primaire vorm van ademhaling in elk meercellig organisme. Enkele meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling zijn-
- Ademhaling in Porifera
- Ademhaling in Coelenterata
- Ademhaling in Platyhelminthes
- Ademhaling in Aschelminthes
- Ademhaling in Annelida
- Ademhaling bij geleedpotigen
- Ademhaling in Mollusca
- Ademhaling bij stekelhuidigen
- Ademhaling bij vissen
- Ademhaling bij amfibieën
- Ademhaling bij reptielen
- Ademhaling bij vogels
- Ademhaling bij zoogdieren
Voorbeelden van aerobe ademhaling uit: Wikimedia commons
Laten we de voorbeelden van aerobe ademhaling eens nader bekijken.
Ademhaling in Porifera
Porifera is een primitief type organisme dat aerobe soorten ademhaling uitvoert om energie in hun lichaam te produceren. Bij de lagere groep organismen is diffusie de enige manier voor zuurstofopname. Poriferanen zijn in het water levende organismen die verschillende poriën hebben waardoor ze water opnemen samen met voedseldeeltjes. Via choanocyten zuiveren ze de zuurstof uit water en gebruiken deze voor cellulaire ademhalingsprocessen. Daarna komt ook het respiratoire bijproduct koolstofdioxide via het water uit het lichaam.
Ademhaling in Coelenterata
Coelenterata of cnidaria is een andere stam van de lagere groep van waterorganismen, die de meeste voorbeelden zijn van aerobe ademhaling. Ze gebruiken directe verspreiding proces, wat betekent dat in dit proces het zuurstofmolecuul stroomt volgens de concentratiegradiënt en het lichaam van cnidarian binnenkomt. Daarna cellulaire ademhaling gebeurt en er wordt energie geproduceerd in het lichaam.
Ademhaling in Platyhelminthes
Ademhaling bij platyhelminthes is ook een van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling. Platyhelminthes hebben geen enkele ademhalingsstructuur in hun lichaam ontwikkeld. Ze gebruiken hun lichaamswand alleen voor aerobe ademhaling. De zuurstofrijke lucht diffundeert door hun lichaamswand en komt het lichaam binnen, ze gebruiken die zuurstof voor het produceren van energie en dan wordt het bijproduct van koolstofdioxide ook uit hun lichaam vrijgegeven volgens hetzelfde proces.
Ademhaling in Aschelminthes
Net als platyhelminth is aschelminth-ademhaling ook een van de meest voorkomende aerobe ademhalingsvoorbeelden waarbij geen enkel ademhalingssysteem in de lichaamsstructuur is ontwikkeld. Ze gebruiken ook hun dunne lichaamswand voor diffusie van zuurstofrijke lucht in hun lichaam en volledige ademhaling erdoorheen.
Ademhaling in Annelida
Ademhaling in annelida is ook een van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling. Bij sommige veel voorkomende ringwormen, zoals regenwormen, vindt het ademhalingsproces plaats via een direct diffusieproces via de huid van dat organisme. Maar in sommige andere ringwormen zoals polychetes kieuwachtige projectie, zijn parapodia aanwezig die werken als een ademhalingsorgaan en de gasuitwisseling in organismen regelen.
Ademhaling bij geleedpotigen
Bij geleedpotigen worden verschillende ademhalingsorganen aangetroffen waarmee ze het aerobe ademhalingsproces voltooien. In sommige organismen ontwikkelen zich elastische luchtbuisachtige structuren, genaamd luchtpijp, waardoor ze zuurstof uit de lucht opnemen en dat in elke cel van het lichaam verdelen via cellulaire ademhaling. Bij sommige geleedpotigen zijn longen aanwezig waardoor gasuitwisseling in hun lichaam plaatsvindt. In aquatische geleedpotigen zoals palaemon-kieuwen zijn aanwezig als ademhalingsorganen, wat helpt bij aerobe ademhaling.
Ademhaling in Mollusca
In weekdieren worden verschillende soorten ademhalingsorganen gevonden die helpen bij aerobe ademhaling. Sommige aquatische weekdieren zoals Pila, Triton, enz. ontwikkelen ctenidia als ademhalingsorganen. Door ciliair te slaan drijft het organisme waterstroom in het ctenidia-oppervlak en onttrekt er zuurstof aan voor het cellulaire ademhalingsproces. Sommige weekdieren hebben secundaire kieuwen of longzakken of longen voor het ademhalingsproces.
Ademhaling bij stekelhuidigen
Bij Echinodermata vindt aerobe ademhaling plaats door eenvoudige diffusie of met behulp van buisvoeten. Bij eenvoudige diffusie komt de zuurstof door diffusie het lichaam van organismen binnen en wordt gebruikt voor cellulaire ademhaling. Na verbranding van de voedingsmaterialen ontstaan ATP-moleculen en koolstofdioxide. Soms wordt ook gevonden dat de buisvoeten van de stekelhuidigen helpen bij de gasuitwisseling, zodat het cellulaire ademhalingsproces in de cel kan plaatsvinden in aanwezigheid van zuurstofmoleculen.
Ademhaling bij vissen
De ademhaling van vissen is meestal aquatische ademhaling waarbij de vissen zuurstofmoleculen uit het omringende water halen en gebruiken voor cellulaire ademhaling. Omdat vissen met ademhalingsorganen kieuwen hebben, bevinden deze zich nabij de kop. De kieuwen bestaan uit verschillende lamellen die het oppervlak vergroten en dienen als plaats voor gasuitwisseling in het vissenlichaam. Dit zuurstofmolecuul wordt vervolgens gebruikt voor cellulaire ademhaling en het geproduceerde bijproduct komt vervolgens ook vrij in het water.
Ademhaling bij vissen van Wikimedia commons
Ademhaling bij amfibieën
De ademhaling van amfibieën is ook een van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling. Bij amfibieën ontwikkelen zich verschillende ademhalingsorganen in verschillende stadia van hun levenscyclus. In de meeste gevallen voert het larvale stadium van amfibieën over het algemeen aquatische ademhaling uit. In dat stadium gebruiken de organismen hun huid, kieuwen en staartvin om te ademen. De zuurstof diffundeert door hun huid en via kieuwen halen ze zuurstof uit het buitenwater. De staartvin vergroot het oppervlak en dient als plaats voor gasuitwisseling in aanwezigheid van verschillende bloedvaten. Na metamorfose kwamen de organismen in het landmilieu en ontwikkelden eenvoudige longen die vervolgens als het primaire ademhalingsorgaan in hen dienden. Het vergemakkelijkt de gasuitwisseling en voert cellulaire ademhaling uit.
Ademhaling bij reptielen
Ademhaling bij reptielen is een van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling. Reptielen ontwikkelen longen als hun ademhalingsorgaan. Er zijn enkele zakachtige structuren, er zijn ook longblaasjes aanwezig die de efficiëntie van de gasuitwisseling van gassen door de longen verhogen. De zuurstofopname wordt vervoerd door het bloedpigment in elke cel van dat reptielenlichaam en helpt om voedselmaterialen te verbranden om energie te produceren.
Ademhaling bij vogels
Vergeleken met andere gewervelde dieren hebben vogels een efficiëntere ademhaling nodig dan andere, zodat ze gemakkelijk zuurstof van grotere hoogten kunnen krijgen. De vogels hebben kleinere longen en negen luchtzakken in hun ademhalingssysteem. De luchtzakjes maken hun ademhaling efficiënter. Bij het inademen komt een bepaalde hoeveelheid zuurstof de long van het organisme binnen en gaat voor cellulaire ademhaling, aan de andere kant komt er extra zuurstof in de achterste luchtzakken. Op het moment van uitademen, terwijl de long leeg raakt, komt de zuurstof uit de luchtzakken de long binnen en gaat voor het cellulaire ademhalingsproces.
Voorbeelden van aerobe ademhaling bij vogels uit: Wikimedia commons
Ademhaling bij zoogdieren
Ademhaling bij zoogdieren is een van de meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling. De zoogdieren hebben longen als hun primaire ademhalingsorganen. Op het moment van inademen komt de zuurstofrijke lucht de neusholte binnen en gaat het vervolgens door de keelholte, het strottenhoofd en de luchtpijp de longen binnen via de longblaasjes. Daarna wordt de ingeademde zuurstof uitgevoerd door hemoglobine van het bloed en bereikt elke cel, waar cellulaire ademhaling plaatsvindt.
Ademhaling bij zoogdieren via longen van Wikimedia commons
Samengevat
Als geheel is aërobe ademhaling de primaire vorm van ademhaling in elk meercellig organisme waar een zuurstofmolecuul nodig is om energiemoleculen (ATP) te produceren. Hier noemen we enkele meest voorkomende voorbeelden van aerobe ademhaling één voor één. Ik hoop dat dit artikel over voorbeelden van anaërobe ademhaling nuttig voor u zal zijn.
Lees ook:
- Hebben bacteriën lysosomen?
- Hebben lysosomen eiwitten?
- Is cytoplasma een organel?
- Zijn ontleders biotisch of abiotisch?
- Meervoudig onverzadigde vetzuren
- Hoe de fenotypische verhouding te vinden
- Voorbeelden van transgene planten
- Lichtonafhankelijk reactievoorbeeld
- Glycosidebinding
- commensalisme
Hallo, ik ben Piyali Das en ik volg mijn postdoctorale studie zoölogie aan de Universiteit van Calcutta. Ik ben erg gepassioneerd door het schrijven van academische artikelen. Mijn doel is om complexe dingen op een eenvoudige manier uit te leggen door middel van mijn geschriften voor de lezers.