bijen zijn bij uitstek geschikt voor bestuiving en helpen planten bij het groeien, reproduceren en produceren van voedsel. Laten we een paar van de meest voorkomende bijen hieronder bespreken.
- Amerikaanse hommel
- Westerse honingbij
- Gemeenschappelijke oostelijke hommel
- Afrikaanse bij
- Europese donkere bij
- Italiaanse bij
- Kaapse honingbij
- Gouden noordelijke hommel
- Westerse hommel
- Bruine hommel met riem
- Russische honingbij
- Buckfastbij
- Violet timmerman bij
- Tawny mijnbouwbij
- Vrijmetselaarsbij
Amerikaanse hommel
Een veel voorkomende soort hommel die bekend staat om zijn grote tong is de Amerikaanse hommel. Dit zijn sociale bijen. De kenmerken zijn een gele thoracale dorsum, een zwarte achterste, drie aanvankelijke afwisselende zwarte en witte tergal-segmenten, een lange en slungelige malar-ruimte en kort haar. Het heeft ook een donkerder kleurenpatroon.
Westerse honingbij
Van de 7-12 soorten honingbijen die wereldwijd worden gevonden, westerse honingbij komt het meest voor. De westerse honingbij is eusociaal, net als alle andere honingbijsoorten. Het bouwt kolonies met een enkel vruchtbaar vrouwtje, veel normaal niet-reproductieve vrouwtjes en een klein percentage vruchtbare mannetjes, die de meerderheid van de bevolking uitmaken.
Gemeenschappelijke oostelijke hommel
De meest voorkomende hommel in een groot deel van het oosten van Noord-Amerika is de gewone oostelijke hommel. Ze kunnen wonen in landelijke gebieden, voorstedelijke gemeenschappen en zelfs stedelijke gebieden vanwege hun hoge flexibiliteit. Het zijn uitstekende bestuiverssoorten, waardoor hun commerciële gebruik door de glastuinbouw is toegenomen.
Afrikaanse bij
Afrikaanse bij zijn dodelijke stekende insecten waarvan bekend is dat ze, wanneer ze geagiteerd en agressief zijn, individuen meer dan een kwart mijl achtervolgen. Ze lijken qua uiterlijk op huishoningbijen, behalve dat ze aanzienlijk kleiner zijn. Ze hebben donkerdere bruine balken omlijst in goudgeel.
Europese donkere bij
Een variëteit van de westerse honingbij is de Europese donkere bij. Ze hebben een gedrongen bouw, veel bruin haar op hun borstkas en buik, en een algehele donkere kleur. Van een afstand lijken ze voornamelijk zwart, of in het geval van mellifera, een rijk donkerbruin.
Italiaanse bij
Er wordt aangenomen dat het continentale deel van Italië de plaats is waar de Italiaanse honingbij verscheen voor het eerst. Op de buik hebben ze banden die zowel bruin als geel zijn. Er zijn drie verschillende tinten van Italiaanse bijen: leer, een helder geel (goud) en een zeer lichtgeel (Cordovan). Ze vertonen een enorme neiging tot voortplanting en zijn buitengewoon productief.
Kaapse honingbij
De Kaapse honingbij onderscheidt zich van andere ondersoorten van honingbijen omdat arbeiders vrouwelijke, diploïde eieren kunnen produceren door een proces dat thelytoky wordt genoemd. Door gewassen te bestuiven en honing te produceren in de regio van de West-Kaap in Zuid-Afrika, dragen ze aanzienlijk bij aan de landbouw en economie van het land.
Gouden noordelijke hommel
Noord-Amerika is de geboorteplaats van de gouden noordelijke hommelsoort. De buik en thorax zijn geel van tint. Als bestuivers van verschillende bloeiende planten vervullen deze bijen de belangrijkste functie in de ecologie.
Westerse hommel
Over het algemeen zijn westerse hommels verzamelaars. Ze worden beschouwd als superieure bestuivers omdat ze niet alleen afhankelijk zijn van één bloemsoort. Bovendien hebben hommels een lager vliegniveau dan de meeste andere bijen en kunnen ze bij mildere temperaturen vliegen. Daarnaast houden hommels zich bezig met “buzz bestuiving'.
Bruine hommel met riem
De hommel met bruine gordel kan in verschillende habitats leven, waaronder weiden, moerassen, akkers en zelfs dichtbevolkte steden. Naast kroontjeskruid, prairieklavers, echinacea's, kattenstaart, bergamot, pickerel-onkruid, rudbeckia's, guldenroede, klaver en wikke, voedt deze bij zich ook met kattenstaart en bergamot.
Russische honingbij
Een honingbij uit de regio Primorsky Krai in Rusland wordt aangeduid als a Russische honingbij. Vanwege de ernstige achteruitgang van de bijenpopulaties veroorzaakt door parasitaire mijten, werd deze bijensoort in 1997 in het land geïntroduceerd door het Honeybee Breeding, Genetics & Physiology Laboratory van de USDA in Baton Rouge, Louisiana. Sindsdien wordt het gebruikt in fokprogramma's om de huidige voorraden aan te vullen.
Buckfastbij
Broeder Adam kruiste verschillende ondersoorten en stammen om de honingbijvariëteit te produceren die bekend staat als de Buckfast-bij. De consistentie is uitstekend als het gaat om eigenschappen die direct van invloed zijn op de prestaties en financiële waarde van de race.
Violet timmermansbij
De violet timmermansbij is een van de grootste bijen in Europa en de meest voorkomende houtbijensoort in Europa. Hij bouwt zijn nesten op dood hout, net als de meeste andere soorten in het geslacht Xylocopa. Het is niet overdreven agressief en valt alleen aan als dat nodig is.
Tawny mijnbouwbij
Een soort zandbij die inheems is in Europa is de geelbruine mijnbij. De vrouwtjes zijn 8-10 mm lang, terwijl de mannetjes 10-12 mm lang zijn. Het vrouwtje heeft zwart haar op het hoofd en buikoppervlak en vosrood haar op het dorsale oppervlak van de thorax en buik. Met goudbruine of roodbruine haren, enkele lange witte haren op het gezicht en een tand op elke onderkaak is het mannetje minder herkenbaar.
Vrijmetselaarsbij
De term "metselbij” wordt nu vaak gebruikt om te verwijzen naar soorten bijen die behoren tot het geslacht Osmia van de familie Megachilidae. De naam "metselbij" verwijst naar de gewoonte van deze bijen om hun nesten te bouwen in van nature beschikbare ruimtes zoals scheuren in stenen of andere kleine, donkere nissen met modder of ander "metselwerk".
Conclusie
Om deze post af te ronden, kunnen we zeggen dat bijen essentieel zijn voor het behoud van het natuurlijke evenwicht. De biodiversiteit waarvan we allemaal afhankelijk zijn om te overleven, omvat bijen. Ze bieden premium voedsel zoals honing, koninginnengelei en andere items zoals bijenwas, propolis en bijengif.
Lees ook:
- Zijn eiwitten oplosbaar?
- Functie van cytosine
- Vink kenmerken aan
- Voorbeelden van competitieve remming
- Waar leven bacteriën?
- Is DNA-replicatie antiparallel?
- Voorbeelden van spinnen
- Gladde endoplasmatisch reticulumfunctie
- Waaruit zijn chromosomen opgebouwd
- Voorbeelden van fytoplankton
Hallo...Ik ben Sadiqua Noor, afgestudeerd in biotechnologie, mijn interessegebied is moleculaire biologie en genetica. Daarnaast heb ik een grote interesse in het schrijven van wetenschappelijke artikelen in eenvoudiger bewoordingen, zodat mensen met een niet-wetenschappelijke achtergrond ook de schoonheid en gaven van de wetenschap. Ik heb 5 jaar ervaring als bijlesdocent.
Laten we verbinding maken via LinkedIn-
Hallo medelezer,
We zijn een klein team bij Techiescience, dat hard werkt tussen de grote spelers. Als je het leuk vindt wat je ziet, deel dan onze inhoud op sociale media. Uw steun maakt een groot verschil. Bedankt!