De celmembraanstructuur in plantencellen is een dun semipermeabel membraan dat het cytoplasma van de cel omringt. Door sommige stoffen in de cel toe te laten en te voorkomen dat andere binnenkomen, dient het om de integriteit van de binnenkant van de cel te behouden.
Het fungeert ook als bevestigingsbasis voor plantencelwanden. Daarom ondersteunt het celmembraan ook de cel en behoudt het zijn vorm. Het cytoplasma van een cel wordt omsloten door het meerlaagse celmembraan. Het beschermt de celintegriteit, ondersteunt cellen en helpt de celvorm te behouden.
Eiwitten en lipiden vormen de meerderheid van de materialen waaruit celmembranen bestaan. Lipiden vormen 20-80% van het membraan, met eiwitten die het resterende deel vormen, afhankelijk van waar en wat het membraan in het lichaam doet.
Lipiden zorgen voor flexibiliteit van het membraan, terwijl eiwitten de chemische omgeving van de cel bewaken en onderhouden en helpen moleculen door het membraan te bewegen.
- Celmembraanstructuur-in-plantencel
- Samenstellingen van celmembranen van planten
- Afbben van planten celmembranen
- Structuur van celmembranen van planten
- Waar worden celmembranen gevonden in plantencellen?
- Rol van plantencelmembranen
- Verschil tussen plantaardige celmembranen en dierlijke celmembranen
Samenstellingen van celmembranen van planten
In celmembranen worden talrijke biologische componenten, vooral lipiden en eiwitten, aangetroffen. Omdat vloeibaarheid en veranderingen in de omgeving constant de samenstelling beïnvloeden, varieert deze zelfs tijdens verschillende fasen van celontwikkeling. Vooral veranderingen in de hoeveelheid cholesterol in het membraan van vroege menselijke neuroncellen hebben invloed op de vloeibaarheid in de loop van ontwikkelingsstadia.
De drie verschillende soorten amfipathische lipiden waaruit de celmembraanstructuur in planten cel zijn fosfolipiden, glycolipiden en sterolen. Het aantal van elk varieert afhankelijk van het soort cel, hoewel fosfolipiden doorgaans het meest voorkomen en vaak meer dan 50% van alle lipiden in plasmamembranen uitmaken.
Sterolen vormen het grootste deel van het resterende deel, terwijl glycolipiden slechts een verwaarloosbare 2 procent uitmaken. . De plasmamembranen van de overgrote meerderheid van eukaryote cellen bevatten echter ongeveer gelijke hoeveelheden lipiden en eiwitten.
De meeste lipiden die in plantenmembranen worden aangetroffen, hebben twee vetzuurstaarten die hydrofoob zijn en een hydrofiele, poolkop gekoppeld aan een glycerolruggengraat. Cellen en organellen worden beschermd tegen de omgeving door een hydrofobe barrière gevormd door lipiden. Bovendien omvatten plasmamembranen koolhydraten, voornamelijk in de vorm van glycoproteïnen, maar ook enkele glycolipiden.
Diagram van celmembranen van planten
De onderstaand diagram geeft een plantencelmembraan weer. Het plasmamembraan is een andere naam voor het celmembraan. Het is een membraan op basis van lipiden en eiwitten dat semi-permeabel is. In de celwand bevindt zich een semi-permeabele laag. Het is opgebouwd uit eiwitten en lipiden. De belangrijkste taak van het filter is om te controleren hoe moleculen door de cel reizen.
Een celmembraan dient in wezen als de buitenste barrière die het cytoplasma of de binnenkant van een cel scheidt van de buitenwereld. Afhankelijk van het type cel kan de dikte variëren van 5 tot 10 nm, waardoor het dun en delicaat is.
Structuur van celmembranen van planten
Een dubbellaag van fosfolipiden vormt de ingewikkelde structuur van het celmembraan. Het bestaat uit fosfolipiden, een soort lipiden. Cholesterol en glycolipiden kunnen ook aanwezig zijn. Naast deze lipiden bevat het membraan ook verschillende extra elementen die verschillende doelen hebben, zoals eiwitten, ionen en glycoproteïnen.
Het celmembraan bestaat voor de meeste cellen uit drie primaire delen. Glycerol, twee vetzuurketens en een fosfaatgroep zijn er enkele van. Bijgevolg wordt dit complex aangeduid als glycerofosfolipiden voor een celmembraan dat glycerol als structurele basis heeft (of fosfoglyceriden). De structurele component van het membraan, glycerol, heeft drie koolstofatomen, vijf waterstofatomen en drie hydroxylgroepen.
De fosfaatgroep van de voorloper (fosfatidaat) vormt een esterbinding met de hydroxylgroep van de gespecificeerde alcoholen om de fosfoglyceriden te vormen. Ondanks dat het minder vaak voorkomt dan lipiden, eiwitten zijn niettemin een cruciaal onderdeel van het celmembraan. Twee klassen eiwitten, integrale en perifere eiwitten genoemd, vormen de celmembraan in de meeste cellen.
De vloeistofmozaïektheorie stelt dat fosfolipiden, cholesterol en eiwitten behoren tot de talrijke, constant bewegende elementen waaruit het celmembraan bestaat.. Deze beweging helpt het celmembraan bij het behouden van zijn functie als scheidingswand tussen de binnenste en buitenste celomgeving.
Waar worden celmembranen gevonden in plantencellen?
Cellen zijn de bouwstenen van al het leven. Plantencellen verschillen van dierlijke cellen doordat ze zowel een celwand als een celmembraan hebben. Dit maakt plantencellen iets bijzonders. Er is alleen het celmembraan in dierlijke cellen. Een semi-permeabele laag die het celoppervlak omgeeft, staat bekend als het celmembraan. Plantencelmembranen kunnen zich direct in de celwand en aan de buitenkant van het cytoplasma van de cel bevinden.
Het membraan dat het binnenste van een cel isoleert van zijn externe omgeving, wordt het plasmamembraan genoemd, ook wel bekend als het celmembraan, structuur in plantencellen, en het kan in elk type cel worden gevonden. Aan de buitenkant van zowel bacteriële als plantencellen is het plasmamembraan verbonden door een celwand.
Het celmembraan wordt gevonden in planten tussen het cytoplasma en de celwand. Elke cel heeft een membraan dat hem omhult als bescherming en het isoleert van zijn omgeving. Het is samengesteld uit complexe lipiden (vetten) en eiwitten en bevindt zich dicht in de celwand.
Rol van plantencelmembranen
In een plantencel is de functie van het celmembraan om het cytoplasma en de celwand uit elkaar te houden. Bovendien helpt het bij het behoud van de celvorm, de ontwikkeling van weefsels en selectief moleculair transport. Het celmembraan maakt ook de ontsnapping van gevaarlijke chemicaliën en de opname van voedingsstoffen mogelijk.
Het celmembraan is een doorlopende laag die het binnenste van de cel scheidt van de buitenomgeving. Als gevolg hiervan vervult het een verscheidenheid aan cruciale functies waardoor de cel normaal kan werken. De vier hoofdfuncties van het plasmamembraan zijn het identificeren, communiceren, reguleren van de uitwisseling van opgeloste stoffen door het membraan en het isoleren van het cytoplasma van zijn omgeving.
Een semi-permeabele fosfolipide dubbellaag met een hydrofiele kop en een niet-polaire hydrofobe staart vormt het plasmamembraan. De celmembraan structuur in plantencellen wordt bij elkaar gehouden door waterstofbinding tussen de fosfolipiden en cholesterolmoleculen worden in het membraan geïmplanteerd voor vloeibaarheid.
Verschil tussen plantaardige celmembranen en dierlijke celmembranen
Dierlijke cellen missen een celwand maar hebben wel een duidelijk celmembraan. Ze zijn daardoor flexibel. Hun plasmamembraan is samengesteld uit een lipide dubbellaag met daarin ingebedde transmembraaneiwitten, net als in alle andere cellen.
Zowel plantaardige als dierlijke cellen bevatten membranen. Plantencellen bevatten echter ook op cellulose gebaseerde stijve celwanden. Dierlijke en plantaardige cellen hebben membranen die in wezen hetzelfde zijn: een fosfolipidenmatrix met eiwitten om wat structuur te geven. De meeste taken van een cel worden uitgevoerd door membranen. Membranen bevatten vaak enzymen, de biologische katalysatoren die de chemische reacties sturen die in een cel plaatsvinden.
Conclusie
Alle cellen hebben een celmembraan, ook wel plasmamembraan genoemd, dat het binnenste van de cel scheidt van de externe omgeving. een semipermeabele lipide dubbellaag vormt het celmembraan. De beweging van materialen in en uit de cel wordt gecontroleerd door de celmembraanstructuur in plantencellen.
Lees ook:
- Zijn bacteriën aëroob of anaëroob?
- Hebben eiwitten fosfor en zwavel?
- Hebben wachtcellen chloroplasten?
- Kruidenplant voorbeeld
- Soorten rna-splitsing
- Voorbeeld van koloniale algen
- Typen celwanden van bacteriën
- Is adenine een pyrimidine
- Autotrofen voorbeelden
- Ectoplasma en endoplasma
Hallo...Ik ben Sadiqua Noor, afgestudeerd in biotechnologie, mijn interessegebied is moleculaire biologie en genetica. Daarnaast heb ik een grote interesse in het schrijven van wetenschappelijke artikelen in eenvoudiger bewoordingen, zodat mensen met een niet-wetenschappelijke achtergrond ook de schoonheid en gaven van de wetenschap. Ik heb 5 jaar ervaring als bijlesdocent.
Laten we verbinding maken via LinkedIn-