Hier in dit artikel zullen we de regels vinden voor het gebruik van komma's tussen twee onafhankelijke clausules.
Voordat we het gebruik van komma's tussen twee onafhankelijke clausules bespreken, moeten we eerst weten wat an . wordt genoemd onafhankelijke clausule. Een onafhankelijke clausule is een hoofdzin met onderwerp en predikaat die volledige betekenis kunnen uitdrukken. We gebruiken meestal komma's die een kleinere onderbreking aangeven wanneer we twee onafhankelijke clausules samenvoegen. Dit wordt een kommasplitsing genoemd.
We gebruiken komma's om onafhankelijke clausules te scheiden wanneer deze clausules worden samengevoegd door coördinaatconjuncties. Vlak voor het voegwoord wordt een komma gebruikt. De coördinerende voegwoorden zijn en, maar, voor, of, noch, dus, nog enz. De volgende zinnen en uitleg laten zien hoe coördinerende voegwoorden worden gebruikt om twee onafhankelijke bijzinnen te scheiden.
Bijvoorbeeld -
1.De wedstrijd was afgelopen, maar de toeschouwers weigerden het stadion te verlaten.
In bovenstaande voorbeeld twee onafhankelijke clausules 'De wedstrijd was afgelopen' en 'de toeschouwers weigerden het stadion te verlaten' worden vergezeld door het overkoepelende voegwoord 'maar'. De komma wordt vlak voor het voegwoord geplaatst, maar om de twee onafhankelijke clausules te scheiden.
2. Mijn vriend heeft een kat, maar die heeft een vervelend humeur.
In dit voorbeeld worden twee onafhankelijke clausules 'mijn vriend heeft een vervelende kat' en 'hij heeft een vervelende bui' samengevoegd door het coördinerende voegwoord 'maar' en scheidt het twee onafhankelijke clausules. Een komma wordt ook vlak voor het voegwoord gebruikt voor de scheiding van de onafhankelijke clausules.
Is een komma vereist tussen twee onafhankelijke clausules?
Een komma is een kleinere onderbreking in een zin. Het is vereist om twee onafhankelijke clausules te combineren. Wanneer we een samengestelde zin maken met behulp van de coördinerende voegwoorden FANBOYS dwz voor, en, noch, maar, of, toch, en dus is een komma nodig om de onafhankelijke clausules te scheiden. Er is dus een komma nodig tussen de twee onafhankelijke clausules.
Bijvoorbeeld;-
1.Robi woonde de klas bij en de klas bleek enorm behulpzaam.
Bovenstaande voorbeeld laat zien dat twee onafhankelijke clausules 'Robi woonde de klas bij' en 'de klas bleek enorm behulpzaam' worden vergezeld door een overkoepelend voegwoord 'en'. De komma wordt hier gebruikt om deze twee onafhankelijke clausules te scheiden.
2. De test is morgen, maar de jongen heeft er niets voor gestudeerd.
Het bovenstaande voorbeeld twee onafhankelijke zinnen 'de test is morgen' en 'de jongen heeft er nog niet voor gestudeerd' worden samengevoegd met behulp van het coördinerende voegwoord 'nog'. Hier wordt de komma gebruikt om de onafhankelijke clausules te scheiden.
Hoe een komma tussen twee onafhankelijke clausules te gebruiken?
Een zelfstandige clausule die op zichzelf staat, kan zijn volledige betekenis uitdrukken. Het doet niets om zijn zin uit te drukken. Het doel van het gebruik van komma's tussen twee onafhankelijke clausules is om ze te scheiden. Als we een komma gebruiken, moeten we er rekening mee houden dat we deze vlak voor het coördinerende voegwoord moeten gebruiken. Dan zal de betekenis van de twee onafhankelijke clausules duidelijk worden voor de lezers.
Bijvoorbeeld;-
1.Puja en Paratima zijn van plan om naar Digha te gaan, maar ik wilmier plannen voor Kolkata.
In deze voorbeeld de komma wordt gebruikt vlak voor het coördinerende voegwoord 'maar' om de onafhankelijke clausules te scheiden.
2. Dit is Soma's laatste jaar op de middelbare school, dus ze brengt graag meer tijd door met haar vrienden.
In dit voorbeeld worden twee onafhankelijke clausules 'dit is Soma's laatste jaar op de middelbare school' en 'ze brengt graag meer tijd door met haar vrienden', samengevoegd met het coördinerende voegwoord 'so' om deze twee onafhankelijke clausules te scheiden. De komma wordt hier vlak voor het voegwoord gebruikt.
Wanneer wordt een komma gebruikt tussen twee onafhankelijke clausules?
Er moet zeker een komma staan tussen twee onafhankelijke clausules. Als de onafhankelijke clausules lang zijn en worden verbonden door een coördinerend voegwoord, moet een komma worden gebruikt om ze te scheiden. Idealiter zijn deze twee onafhankelijke clausules twee afzonderlijke zinnen als het voegwoord wordt weggelaten.
Bijvoorbeeld;-
1. De leraar legde het antwoord duidelijk uit, maar de leerlingen leken het niet te begrijpen.
In dit voorbeeld zien we dat twee onafhankelijke clausules 'de leraar legde het antwoord duidelijk uit' en 'de leerlingen leken het niet te begrijpen' worden vergezeld door het voegwoord 'nog' . De komma scheidt deze twee onafhankelijke clausules. Wanneer het voegwoord 'Nog' wordt weggelaten, worden de onafhankelijke clausules twee afzonderlijke zinnen en kunnen ze de volledige betekenis uitdrukken.
2. Gisteren was vakantie, dus nam ze haar broer mee naar het park.
In dit voorbeeld hierboven worden twee zelfstandige zinnen 'gisteren was vakantie' en 'ze nam haar broer mee naar het park' samengevoegd met het voegwoord 'dus'. De komma scheidt de twee onafhankelijke clausules. Hier zullen de onafhankelijke clausules duidelijk hun betekenis uitdrukken als het voegwoord wordt weggelaten.
De volgende meer voorbeelden en uitleg zal je helpen om het gebruik van komma's tussen twee onafhankelijke clausules heel goed te realiseren.
1. Suman klom in de hoge boom en Sourav rende de heuvel af.
In dit voorbeeld hierboven worden twee onafhankelijke zinnen 'suman klom in de hoge boom' en 'Sourav rende de heuvel af' samengevoegd met het coördinerende voegwoord 'en'.
2. De test is morgen, maar de jongen heeft er niets voor gestudeerd.
Het bovenstaande voorbeeld twee onafhankelijke zinnen 'de test is morgen' en 'de jongen heeft er nog niet voor gestudeerd' worden samengevoegd met behulp van het coördinerende voegwoord 'nog'. Hier wordt de komma gebruikt om de onafhankelijke clausules te scheiden.
3. Ik heb altijd al iets anders met mijn haar willen doen, maar ik kon er niet genoeg tijd voor vinden.
In het bovenstaande voorbeeld twee onafhankelijke clausules worden samengevoegd met behulp van het voegwoord 'maar' en een komma worden gebruikt om ze te scheiden.
4. Mijn vriendin Saheli kwam naar mijn verjaardagsfeestje, maar ze had geen plezier vanwege haar ziekte.
Dit voorbeeld laat zien dat twee onafhankelijke clausules 'mijn vriendin Saheli kwam op mijn verjaardagsfeestje' en 'ze had geen plezier voor haar ziekte' worden vergezeld door het voegwoord 'maar'.
5.Jij vindt het prima, maar je vrienden vinden het raar.
In het bovenstaande voorbeeld twee onafhankelijke clausules 'je vindt het prima' en 'je vrienden vinden het raar' worden vergezeld door het voegwoord 'maar'. Een komma wordt vlak voor het voegwoord gebruikt om ze te scheiden.
6. Ratan Biwas kwam laat aan op het station, maar stapte toch in de trein.
In het bovenstaande voorbeeld worden twee onafhankelijke clausules ‘Ratan Biswas te laat op het station aangekomen’ en ‘hij stapte in de trein’ samengevoegd door de coördinatie van de conjunctie ‘nog’ met als doel de onafhankelijke clausules te scheiden.
7 Mijn vader wordt gerespecteerd door alle dorpelingen, want hij is een eerlijke man.
Dit voorbeeld laat zien dat twee onafhankelijke clausules 'mijn vader wordt gerespecteerd door alle dorpelingen' en 'hij is een eerlijke man' worden vergezeld door het coördinerende voegwoord 'voor'.
8. We zijn uit de competitie, dus we zijn nu boos.
Het bovenstaande voorbeeld laat zien dat twee onafhankelijke clausules 'we zijn uit de competitie' en 'we zijn nu overstuur' worden samengevoegd door het coördinerende voegwoord 'so' en de komma scheidt de genoemde twee onafhankelijke clausules.
9. Ratan kreeg koffie, maar zijn vriend Soumya kreeg thee.
In dit voorbeeld worden twee onafhankelijke clausules 'Ratan kreeg koffie' en 'zijn vriend Soumya kreeg koffie' samengevoegd door het coördinerende voegwoord 'maar'. De komma kan de twee onafhankelijke clausules duidelijk scheiden.
10. Mijn vader heeft altijd Amerika willen bezoeken, maar hij heeft de reis nooit gemaakt.
In dit voorbeeld twee onafhankelijke clausules 'mijn vader heeft altijd naar Amerika willen reizen' en 'hij heeft de reis nooit gemaakt' worden samengevoegd door een coördinerend voegwoord 'maar' te gebruiken en we zullen de scheiding van de onafhankelijke clausules voor de komma zien.
Conclusie
Hier in dit artikel 'gebruik van komma tussen twee' onafhankelijke clausules ' wordt verklaard door 3 feiten. Het is gebleken dat een komma nodig is tussen twee onafhankelijke clausules om ze te scheiden. We zullen hier zeker het gebruik van komma's leren tijdens het maken samengestelde zinnen.
Lees meer over 21 eenvoudige onafhankelijke clausulevoorbeelden.
Hoi…. Ik ben Goutam Datta. Ik heb een dubbele MA in Engels en B. Ed afgerond. Ik ben een creatieve schrijver. Momenteel maak ik deel uit van de LambdaGeeks.