In dit bericht vindt u de informatie over hebben dierlijke cellen lysosomen, hoeveel lysosomen zijn er in dierlijke cellen en nog veel meer gedetailleerde feiten eromheen.
Dierlijke cellen bezitten lysosomen in het cytosol van hun cytoplasma. Ze komen voornamelijk voor in alle eukaryoten, behalve in plantencellen. Het functioneert als het verteren van de nutteloze en ongewenste stoffen met behulp van hydrolytische enzymen die in de cel komen.
Hebben dierlijke cellen lysosomen?
Alle dierlijke cellen bevatten lysosomen met uitzondering van erytrocyten. Lysosomen zijn membraangebonden structuren die rijk zijn aan zure hydrolasen-enzymen. Lysosomen die in dierlijke cellen aanwezig zijn, zijn in principe omlijnd met een enkel membraan dat een klein vesiculair organel vormt.
Aanvankelijk zijn lysosomen afgerond, maar ze veranderen de morfologie verder volgens het substraat dat in de cel wordt gevonden. Lysosomen zijn het hoofdbestanddeel of organel van de eukaryote cel. Ze komen vooral voor in protistan, protozoën en dierlijke cellen, met uitzondering van erytrocyten. Er wordt ook gemeld dat lysosomen worden aangetroffen in sommige schimmels, zaden, wortelpunten enz.
Komen lysosomen alleen voor in dierlijke cellen?
Lysosomen worden voornamelijk gevonden in protozoën, protistanen, dieren cel en alle eukaryoten lysosomen kunnen hebben. Maar in het geval van planten bezitten ze geen lysosomen, in plaats daarvan wordt hun lysosomale activiteit uitgevoerd door vacuolen en sphaerosomen.
De belangrijkste reden voor plantencel het niet hebben van lysosomen is dat het een celwand bevat die de toegang van ongewenste stoffen in de cel beperkt. De aanwezigheid van lysosomen in de plantencel is echter niet nodig omdat de celwand een belangrijke barrière vormt voor ongewenste stoffen in de plantencel. En als er op de een of andere manier ongewenste substantie in de cel komt, vacuolen en sphaerosomen vervullen de functie van lysosomen.
Waarom hebben dierlijke cellen lysosomen en planten niet?
Dierlijke cellen zijn complexer in vergelijking met plantencellen. De belangrijkste reden waarom dierlijke cellen lysosomen hebben, is dat ze geen celwand hebben, dus er zijn geen extra barrières voor ongewenste stoffen die in de cel aanwezig zijn. cel. Plant cel hebben grote vacuolen, plastiden en chloroplast en vooral de aanwezigheid van celwand vormt een externe barrière voor de ongewenste stoffen.
De aanwezigheid van lysosomen in de plantencel is echter niet nodig omdat de celwand een belangrijke barrière vormt voor ongewenste stoffen in de plantencel. En als er op de een of andere manier ongewenste substantie in de cel komt, vacuolen en sphaerosomen vervullen de functie van lysosomen.
Hoeveel lysosomen zijn er in een dierlijke cel?
Het aantal lysosomen kan variëren afhankelijk van de functies. Er zijn ongeveer 50 tot 1000 lysosomen gevonden in dierlijke cellen. Het aantal hangt af van de fagocytische activiteit. Een groot aantal lysosomen wordt aangetroffen in leukocyten, histiocyten en macrofagen omdat dit gevechtscellen zijn die inwerken op de ongewenste stoffen die in contact komen met ons lichaam, dus de activiteit van lysosomen is daar ook erg hoog.
Zoals leukocyten fagocytische activiteit hebben, is het aantal lysosomen daarin erg hoog. De grootte varieert over het algemeen van 0.2-0.8 m in diameter. Lysosomen zijn resistent tegen enzymen omdat hun omringende membraan de lysosomen beschermt vanwege de hoge mate van glycosylering van de eiwitten en lipiden. In het lysosoom is granulair vocht aanwezig samen met de spijsverteringsenzymen. Er zijn vijftig hydrolytische enzymen aanwezig in de lysosomen.
Soorten lysosomen
Er zijn twee vormen van lysosomen, primair en secundair. Primaire lysosomen zijn echte lysosomen. Ze worden gevormd uit het rijpende gezicht van het Golgi-lichaam en verspreiden zich in het cytoplasma. Lysosomen bevatten hydrolasen enzymen in de vorm van minuscule korrels.
Secundaire lysosomen zijn van drie soorten, heterofagosomen, autofagosomen en resterende lichamen. Secundaire lysosomen worden gevormd wanneer primaire lysosomen worden gecombineerd met pinosomen en fagosomen. Fagosomen helpen bij het naar buiten brengen van de voedselmaterialen van buiten naar binnen de cel. Twee of meer heterofagosomen worden samengesmolten om een grote spijsverteringsvacuole te vormen, deze spijsverteringsvacuolen verteren de grote voedselcomplexmaterialen met behulp van hydrolytische enzymen.
Functies van lysosomen van dierlijke cellen
- Lysosomen van dierlijke cellen functioneren als heterotrofie door voedsel op te nemen via fagosomen en verteerd met behulp van lysosomen.
- Lysosomen helpen ook bij osteogenese of extracellulaire spijsvertering die het hydrolasen-enzym via ephagy passeert die helpt bij de vertering van kraakbeenmatrix en de weg vrijmaakt voor afzetting van botmatrix.
- Tijdens uithongering helpen lysosomen bij het afbreken van eiwitten en vetmoleculen. In meer ernstige omstandigheden breken lysosomen ook het celorganel af om voeding te krijgen.
- Obstructie veroorzaakt in het lichaam wordt verwijderd door de groep lysosomen.
- Het verwijdert ook nutteloze afvalstoffen uit het lichaam. Een voorbeeld hiervan is dat tijdens de bevalling de baarmoeder ongeveer 2 kg weegt, maar na de geboorte van het kind daalt tot slechts 50 gram. Dit wordt gedaan door de lysosomen die helpen bij de regressie van nutteloze materialen.
- Lysosomen voeren autofagie uit, omdat celorganellen een korte levensduur hebben. De versleten organellen worden gedumpt door lysosomen.
- De macrofagen geven lysosomen af in het gewrichtsgebied waar de benige substantie wordt afgezet.
- Ze zijn sterk aanwezig in de leukocyten en macrofagen voor de vertering van bacteriën en andere ongewenste stoffen.
- Lysosomen spelen een cruciale rol bij het initiëren van mitose.
- Lysosomen lost de opgeslagen voedselreserve op in zaden voor ontkieming.
Verschil tussen heterofagosomen en autofagosomen
| heterofagosomen | autofagosomen |
| Ze worden gevormd wanneer primaire lysosomen worden gefuseerd met fagosomen en pinosomen. | Het zijn gemodificeerde vorm van secundaire lysosomen die autofagie of vertering van cellulaire substantie uitvoeren. |
| Heterophagosomes produceert spijsverteringsvacuole en zorgt voor hydrolyse van complexe stoffen die worden verzameld door fagosomen en pinosomen. | Ze bedekken de ongewenste stoffen met een glad membraan om een isolatie-envelop of isolatielichaam te vormen, vervolgens werken lysosomen en verteren ze de stof in de vacuole. |
| De verteerde stof komt vrij uit het membraan en komt beschikbaar voor de stofwisseling | De oplosbare stoffen gevormd uit de autofagische vacuole zijn voor het metabolisme in de cel. |
Lysosomenstructuur in dierlijke cel
Lysosomen in dierlijke cellen zijn over het algemeen rond en omgeven door een enkel membraan. De grootte varieert over het algemeen van 0.2-0.8 m in diameter. Lysosomaal membraan is meestal samengesteld uit membraan- en lumenale eiwitten. De pH van het lumengebied is 4-5. het bevat ook spijsverteringsenzymen.
- De enzymen van lysosomen worden gevormd in het endoplasmatisch reticulum en worden getransporteerd door het Golgi-apparaat in de vorm van kleine blaasjes.
- Deze enzymen zijn in staat om alle soorten biomoleculen af te breken door hydrolyse. Het enzym vereist een specifieke zure omgeving.
- De membraan van lysosomen bevat cortisol, cholesterol, heparine, chloroquine, antihistaminica. Deze alle componenten samen worden membraanstabilisatoren genoemd. Het is basisch van aard en verhoogt dus de pH en verlaagt de activiteit van de aanwezige enzymen.
Locatie van lysosomen in dierlijke cel
Lysosomen worden meestal gevonden in het cytoplasma van de dierlijke cel. Ze worden uitgescheiden door het Golgi-apparaat in de vorm van bolvormige blaasjes die: zure hydrolasen enzymen.
Deze enzymen worden gevormd in het endoplasmatisch reticulum en verhandeld door het Golgi-lichaam. Het membraan van lysosomen bevat cortisol, cholesterol, heparine, chloroquine, antihistaminica. Deze alle componenten samen worden membraanstabilisatoren genoemd.
Verschil tussen autofagie en autolyse
| autofagie | autolyse |
| Het is de vertering van het celorganel of reserve voedselmateriaal. | Het is de vertering van de hele cel. |
| Er vindt vorming van een isolatielichaam plaats. | Een isolatielichaam wordt niet geproduceerd. |
| Weinig tot meerdere lysosomen worden gecombineerd met isolatielichaam om autofagische vacuole te vormen. | Dergelijke vacuole-achtige structuren worden niet gevormd. |
| Lysosomaal membraan breekt niet. | Lysosomaal membraan breekt af. |
| Enzymen blijven beperkt in de autofagische vacuole. | Enzymen kunnen door het membraan naar het cytoplasma gaan. |
| Autofagie komt in het spel wanneer er niet genoeg voedselreserve is of de cel uithongert. | Het wordt gebruikt voor het verwijderen van hele cellen en weefsels. |
| Autofagie zorgt voor voeding tijdens hongersnood. | Hele cel wordt verteerd, er wordt geen voeding verstrekt. |
| Een voorbeeld is dat autofagie de nutteloze structuren tijdens metamorfose weer opneemt. | Het komt voor in beschadigde cellen en reabsorptie van kikkervisjesstaart tijdens metamorfose. |
Welke stof maakt het lysosoommembraan kwetsbaar?
Als er een overmaat aan vetoplosbare vitamines (K, E, D en A) is, maken hormonen, galzouten, ubiquinon, röntgenstralen en UV-stralen het lysosoommembraan zwak en kwetsbaar. De stoffen die het membraan kwetsbaar maken, worden membraanlabilisatoren genoemd.
Wat is autolyse van een cel?
Het is de zelfvertering van de hele cel. Het treedt op wanneer lysosomale enzymen buiten de cel worden vrijgegeven en enzymen ervoor zorgen dat hun omhulsels scheuren. Het komt voor in beschadigde cellen en reabsorptie van kikkervisjesstaart tijdens metamorfose.
Conclusie
Om dit bericht af te ronden, concluderen we dat dierlijke cellen en alle eukaryoten lysosomen bevatten, behalve erytrocyten. Het fungeert als een beschermende barrière van de cel. Lysosomen voeren autofagie en autolyse uit, wat nuttig is voor het lichaam om nutteloze bijproducten te verwijderen. Ze worden over het algemeen uitgescheiden door het Golgi-lichaam in de vorm van kleine blaasjes.
Lees ook:
- Voorbeelden van bodembacteriën
- Lichtafhankelijk reactievoorbeeld
- Zijn chromosomen eukaryotisch
- Hypertoon versus hypotoon
- Commensalisme voorbeelden
- Is diffusie passief
- Cytoplasma
- Is een co-enzymmolecuul
- Zijn protisten fotosynthetisch
- Is adenine een aminozuur
Hallo, ik ben Saif Ali. Ik heb mijn masterdiploma in microbiologie behaald en heb een jaar onderzoekservaring in watermicrobiologie van het National Institute of Hydrology, Roorkee. Antibioticaresistente micro-organismen en bodembacteriën, met name PGPR, zijn mijn aandachtsgebieden en expertise. Momenteel concentreer ik me op het ontwikkelen van antibiotica-alternatieven. Ik probeer altijd nieuwe dingen uit mijn omgeving te ontdekken. Mijn doel is om lezers gemakkelijk te begrijpen microbiologische artikelen te bieden.
Als u een bug heeft, behandel deze dan met voorzichtigheid en vermijd het gebruik van antibiotica om SUPERBUGS te bestrijden.
Laten we connecten via LinkedIn: