In dit bericht vindt u de informatie over hebben eukaryote cellen lysosomen, hun functies, structuur, samenstelling en meer gedetailleerde feiten eromheen.
Alle eukaryote cellen bevatten lysosomen, behalve erytrocyten en sommige plantencellen. Lysosomen ontwikkelen zich als Golgiaanse vacuolen van het Golgi-apparaat. Ze worden gevormd wanneer endosomen worden gecombineerd met Golgische blaasjes. Lysosomen zijn de spijsverteringszakjes van de cel. Ze fungeren voornamelijk als intracellulaire vertering van macromoleculen.
Hebben eukaryote cellen lysosomen?
Alle eukaryote cellen hebben lysosomen behalve erytrocyten. Ze zijn het hoofdbestanddeel van protistan, protozoën en dierlijke cellen. De aanwezigheid van lysosomen is ook te zien in schimmels, zaden en wortelpunten van sommige planten. Plantencellen missen ook lysosomen, maar andere celorganellen vervullen de functies van lysosomen zoals vacuolen, aleuronkorrels en sphaerosomen.
Hoeveel lysosomen zitten er in een eukaryote cel?
In eukaryote celligt het aantal lysosomen in het bereik van 50-1000. Dit aantal kan variëren afhankelijk van de functie. Net als leukocyten bevatten macrofagen en histocyten een groot aantal lysosomen omdat hun belangrijkste functie het bestrijden van ongewenste stoffen is en ze efficiënter werken als het aantal lysosomen hoog is.
Fagocytische cellen zoals macrofagen hebben een hoog aantal lysosomen omdat ze fungeren als een barrière voor ongewenste stoffen die het lichaam binnenkomen. Lysosomen bevatten een groot aantal zure hydrolytische enzymen. Het aantal van deze enzymen is ongeveer meer dan vijftig. De grootte van lysosoom varieert tussen 0.2-0.8 m in diameter. Lysosomen zijn enkelvoudig membraan gebonden organel en werkt bij zure pH omdat ze voornamelijk uit zure hydrolasen-enzymen bestaan.
Hoe worden lysosomen gevormd in een cel?
Lysosomen ontwikkelen zich als Golgiaanse vacuolen van het Golgi-apparaat. Ze worden gevormd wanneer endosomen worden gecombineerd met Golgische blaasjes. Endosomen zijn de afscheidingen van het plasmamembraan die samensmelten met blaasjes om lysosomen te vormen.
In principe zijn endosomen ook een vesikelachtige structuur die door het plasmamembraan van buiten naar binnen in de cel wordt vrijgegeven door endocytose. Deze endocytose blijft gedurende een korte tijd in de cel en wordt late endosomen genoemd. Terwijl het Golgi-complex de blaasjes vrijgeeft, fuseren deze blaasjes met endosomen om lysosomen te maken. de gevormde lysosomen bevatten hydrolytische enzymen die worden gesynthetiseerd in het endoplasmatisch reticulum.
Eukaryote cel lysosoom functie
- Lysosomen zijn de spijsverteringszakjes van de cel. Ze fungeren voornamelijk als intracellulaire vertering van macromoleculen.
- Macrofagen en andere leukocyten bevatten een groot aantal lysosomen. Ze werken aan het verwijderen en verteren van de ongewenste microben die niet tot de eukaryote cel behoren.
- Macrofagen verzwelgen de microben en andere pathogenen door fagocytose en verzamelen ze in een zak die fagosoom wordt genoemd. Dit fagosoom versmelt met het lysosoom dat aanwezig is in de macrofaag en vormt de structuur die fagolysosoom wordt genoemd.
- Lysosomen helpen ook bij de hormoonproductie, eiwitmoleculen zijn aanwezig in schildklieren die worden afgebroken om schildklierhormonen te produceren.
- Lysosomen lijken repressoren te verwijderen en helpen bij het proces van mitose.
- Lysosomen voeren autofagie uit, een aandoening waarbij de cel geen voeding heeft door uithongering, lysosomen breken eiwitten en andere celorganellen af om de cel van voeding te voorzien.
- Lysosomen verwijdert ook de obstructie veroorzaakt in het lichaam.
- Het voert ook regressie uit van de nutteloze producten die in het lichaam worden gevormd. Als een kind bijvoorbeeld wordt geboren, weegt de baarmoeder ongeveer 5 kg, na de bevalling weegt deze slechts 50 gram, deze regressie wordt gedaan door lysosomen.
- De versleten organellen worden ook verteerd door de lysosomen.
- Patiënten met gewrichtsproblemen krijgen afzetting van benige stoffen in hun gewrichten, macrofagen verplaatsen zich naar de plaats en maken lysosomen vrij die de afzetting in de gewrichten oplossen.
Eukaryote cel lysosoom structuur
Eukaryote lysosomen hebben een ronde morfologie omgeven door een enkel membraan. De grootte varieert tussen 0.2-0.8 m in diameter. Het membraan dat het lysosoom omringt, is resistent tegen enzymen die erdoor worden ingesloten vanwege de hoge mate van glycosylering van zijn eiwitten en lipiden. In het lysosoom is fijnkorrelige vloeistof aanwezig samen met de spijsverteringsenzymen.
Elk lysosoom bevat ongeveer vijftig hydrolytische enzymen, het aantal enzymen kan per celtype verschillen. De enzymen werken voornamelijk bij zure pH omdat het zure hydrolasen zijn. Nucleasen, proteasen, lipasen, fosfatasen en lysozym zijn de belangrijke enzymen die aanwezig zijn in lysosomen.
Het membraan van lysosoom is ingebed met cortisol, cholesterol, chloroquine en antihistaminica enz. Deze: structuren worden membraan genoemd stabilisatoren. Er zijn ook enkele stoffen zoals vetoplosbare vitamines, hormonen, galzouten en röntgenstralen die het lysosomale membraan zwak en kwetsbaar maken. Ze worden membraanlabilisatoren genoemd.
Locatie van lysosomen in eukaryote cel
Lysosomen komt voor in cytosol van het cytoplasma in eukaryote cellen. Lysosomen worden gevormd wanneer endosomen worden gecombineerd met Golgische blaasjes. Endosomen zijn de afscheidingen van het plasmamembraan die samensmelten met blaasjes om lysosomen te vormen.
In principe zijn endosomen ook een vesikelachtige structuur die door het plasmamembraan van buiten naar binnen in de cel wordt vrijgegeven door endocytose. Deze endocytose blijft gedurende een korte tijd in de cel en wordt late endosomen genoemd. Terwijl het Golgi-complex de blaasjes vrijgeeft, fuseren deze blaasjes met endosomen om lysosomen te maken.
Samenstelling van lysosomen
Lysosomen zijn in feite secretoire blaasjes die vrijkomen uit het Golgi-complex. Het membraan bestaat voornamelijk uit eiwitten en lipiden. Het membraan van lysosoom is ingebed met cortisol, cholesterol, chloroquine en antihistaminica enz. Deze: structuren worden membraan genoemd stabilisatoren.
Het lumen van lysosomen is gevuld met fijne korrelige vloeistof die hydrolytische of spijsverteringsenzymen bevat. Er zijn ook enkele stoffen zoals vetoplosbare vitamines, hormonen, galzouten en röntgenstralen die het lysosomale membraan zwak en kwetsbaar maken. Ze worden membraanlabilisatoren genoemd.
Welke cellen hebben geen lysosomen?
Planten cellen bevatten geen lysosomen, de functie van lysosomen wordt uitgevoerd door andere organellen zoals vacuolen, aleuronkorrels en sphaerosomen. Plantencellen hebben geen lysosomen nodig omdat ze een celwand hebben die als een beschermende barrière fungeert en geen ongewenste stoffen in de cel toelaat.
Voor de vertering van andere macromoleculen is er een grote vacuole aanwezig in de plantencel en andere ondersteunende organellen zoals sphaerosomen die helpen bij de spijsvertering.
Lysosoom polymorfisme
Lysosomen kunnen in verschillende morfologische en fysiologische vormen worden gevonden. Dit fenomeen wordt lysosoompolymorfisme genoemd. Kortom, ze zijn verdeeld in primaire en secundaire lysosomen. Secundaire lysosomen zijn verder van drie soorten, heterofagosomen, autofagosomen en resterende lichamen.
1. Primaire lysosomen
Het zijn echte lysosomen en worden eerst gevormd uit het distale rijpende gezicht van het Golgi-lichaam. Na vorming worden ze gelijkmatig in het cytosol verdeeld door te versmelten met endosomen die waarschijnlijk protonpompmachines inbrengen.
2.Heterophagosomes, Heterolysosomen of spijsverteringsvacuolen
Ze worden gevormd door de fusie van fagosomen en pinosomen met primaire lysosomen. Kortom, fagosoom brengt de voedselmaterialen van buiten de cel en afhankelijk van hun grootte worden 2-3 primaire lysosomen ermee gecombineerd om heterofagosoom of grote spijsverteringsvacuole te vormen. Ze breken de stof af in kleinere deeltjes en verspreiden ze door het membraan voor de stofwisseling.
3. Autofagosomen, autolysosomen, cytolysosomen of autofagische vacuolen
Deze structuren worden gevormd wanneer uithongering van cellen optreedt. Wanneer er niet genoeg voedselmaterialen zijn voor de cel om energie te verkrijgen, voeren deze structuren autofagie uit. Autofagie is het opeten van celstructuren en organellen om de cel te laten overleven. Het ongewenste celorganel is omsloten door een glad membraan dat isolatielichaam wordt genoemd. Primair lysosomen versmelten met isolatielichaam om autofagische vacuole te vormen.
4. Restlichamen:
Het zijn secundaire lysosomen die worden gevormd om onverteerd materiaal op te slaan dat wordt afgevoerd van autofagische vacuole. Deze restlichamen lozen de afvalstoffen buiten de cel via efagie of exocytose.
Verschil tussen autofagie en autolyse
| autofagie | autolyse |
| Het is de vertering van reservevoedsel of celorganellen | Volledige vertering van de cel. |
| Er vindt vorming van een isolatielichaam plaats. | Er wordt geen isolatielichaam gevormd. |
| Primaire lysosomen worden gecombineerd met isolatielichaam om autofagosomen te vormen. | Een dergelijke fusie vindt niet plaats en er wordt geen vacuole-achtige structuur gevormd. |
| Membraan van vacuole breekt niet af. | Lysosomaal membraan breekt af. |
| Enzymen blijven in de vacuole. | Enzymen komen vrij in het cytoplasma. |
| Het wordt gebruikt voor intracellulaire vertering tijdens uithongering. | Het wordt gebruikt voor het verwijderen van complete cellen of weefsels. |
Conclusie
Om dit bericht af te ronden, concluderen we dat alle eukaryote cellen lysosomen bezitten, behalve enkele plantencellen. Lysosomen kunnen in verschillende morfologische en fysiologische vormen worden gevonden. Dit fenomeen wordt lysosoompolymorfisme genoemd. Lysosomen ontwikkelen zich als Golgische vacuolen uit het Golgi-apparaat. Ze vormden zich toen endosomen werden gecombineerd met Golgische blaasjes. Endosomen zijn de afscheidingen van het plasmamembraan die samensmelten met blaasjes om lysosomen te vormen.
Lees ook:
- Uracil in DNA-replicatie
- Zijn schimmels heterotrofen
- Monofyletisch groepsvoorbeeld
- Adeninestructuur in rna
- Allel
- Voorbeelden van nucleïnezuren
- Monogenea-kenmerken
- Lichtreactie van fotosynthese
- Voorbeelden van darmparasieten
- Kunnen plantencellen cytokinese hebben?
Hallo, ik ben Saif Ali. Ik heb mijn masterdiploma in microbiologie behaald en heb een jaar onderzoekservaring in watermicrobiologie van het National Institute of Hydrology, Roorkee. Antibioticaresistente micro-organismen en bodembacteriën, met name PGPR, zijn mijn aandachtsgebieden en expertise. Momenteel concentreer ik me op het ontwikkelen van antibiotica-alternatieven. Ik probeer altijd nieuwe dingen uit mijn omgeving te ontdekken. Mijn doel is om lezers gemakkelijk te begrijpen microbiologische artikelen te bieden.
Als u een bug heeft, behandel deze dan met voorzichtigheid en vermijd het gebruik van antibiotica om SUPERBUGS te bestrijden.
Laten we connecten via LinkedIn: