Glutaminestructuur: gedetailleerde uitleg

In dit artikel zullen we meer te weten komen over de glutaminestructuur, de nomenclatuur en de functies ervan.

Glutamine is een soort niet-essentieel aminozuur dat ons lichaam nodig heeft. CAA en CAG zijn de genen die coderen voor glutamine.

De essentiële aminozuren zijn de aminozuren die ons lichaam niet zelf kan aanmaken. Deze belangrijke aminozuren moeten uit ons voedsel worden gehaald, omdat ze niet kunnen worden gesynthetiseerd uit andere moleculen die in ons lichaam worden aangetroffen. Aan de andere kant zijn niet-essentiële aminozuren die onze systemen kunnen maken van andere moleculen en worden verkregen uit voedsel.

Het is een voorwaardelijk-essentieel aminozuur dat in een paar gevallen nodig is, zoals gastro-intestinale aandoeningen of intensieve fysieke training. In de zijketen van de carboxylgroep heeft glutamine één carboxylgroep, één aminogroep en één amidegroep.

1. Wat betekent glutamine?
2. Structuur van glutamine
3. Glutamine nomenclatuur
4. Functie van glutamine

1. Wat betekent glutamine?

Glutamine wordt afgekort als 'Gln' of 'Q' en heeft de chemische formule C₅H₁₀N₂O₃.

Glutamine is essentieel voor een verscheidenheid aan lichamelijke activiteiten en het helpt ook bij de ontwikkeling van een supplement om het lichaam te helpen herstellen van stress.

Glutamine is een essentieel aminozuur en het is een van de twintig aminozuren die mens en dier nodig hebben om goed te kunnen functioneren. Glutamine is een essentieel aminozuur dat een rol speelt bij eiwitsynthese, koolstof- en stikstofdonatie voor cellulaire energie en nierfunctie. glutamaat structuur is wat het zo'n belangrijk aminozuur maakt.

2. Structuur van glutamine:

Alle aminozuren hebben over het algemeen dezelfde structuur: een amino gekoppeld aan een waterstof-, een carboxyl- en een zijketengroep voorgesteld door de letter 'R' via een centraal koolstofatoom. De amino- en carboxylgroepen, evenals het centrale koolstofatoom, vormen de aminozuurruggengraat, die in alle aminozuren identiek is. De zijketen is wat elk aminozuur onderscheidt.

De molecuulformule C₅H₁₀N₂O₃ geeft de specifieke structuur van glutamine aan. De R-groep, of zijketen, van glutamines is een eenvoudig amide, NH₂, die zich aan het einde van de R-groep bevindt. Glutamine is een polair molecuul met zowel positieve als negatieve ladingen, waardoor het een lineair molecuul is. Het glutaminemolecuul is polair, wat betekent dat het zowel positief als geladen is. Vanwege zijn polariteit staat dit aminozuur het liefst in de buurt van water.

Glutamine wordt geproduceerd door een enzym genaamd glutaminesynthetase uit twee extra moleculen: glutamaat en ammoniak. Dit komt vaak voor in spieren, maar het kan ook voorkomen in long- en hersenweefsel, evenals in de lever.

3. Glutamine-nomenclatuur:

Glutamaat is de IUPAC-aanduiding voor C₅H₁₀N₂O₃.

L-Glutamine (levo) glutamide 2, 5 – Diamino – 5 – oxopentaanzuur, 2-Amino-4-carbamoylbutaan zuur is de nomenclatuur voor de structuur van C5H10N2O3.

4. Functie van glutamine:

Het menselijk lichaam produceert meer glutamine, dat wordt gebruikt in verschillende biologische functies. Het is betrokken bij metabolische activiteiten in de nieren, lever en andere organen. Glutamaat heeft het vermogen om koolstof- en stikstofatomen af ​​te staan, die nodig zijn voor een verscheidenheid aan activiteiten zoals anabolisme, metabolisme en celdeling.

Door een grote hoeveelheid ammonium aan te maken, helpt dit aminozuur ook bij het in stand houden van het zuur-base-evenwicht in de nieren.

Eiwitsynthese vereist glutaminezuur. Dit betekent dat dit aminozuur nodig is voor de eiwitsynthese. Een eiwit zal niet goed vouwen of functioneren als het glutamine niet heeft.

Adenosinetrifosfaat, de bron van celenergie, bestaat uit glutamine (ATP). Normaal gesproken gebruikt het levende systeem de eenvoudige suikerglucose, maar wanneer glucose niet beschikbaar is, wordt in plaats daarvan glutamine gebruikt. Glutamine heeft de grootste concentratie vrij zwevende aminozuren in het bloed en kan, in tegenstelling tot veel andere stoffen, de bloed-hersenbarrière passeren. Dit komt bovenop zijn rol bij de productie van energie.

Onder bepaalde omstandigheden kan glutamine stikstof afgeven. In de biochemie is een anabool proces een proces waarbij energie nodig is om een ​​nieuw molecuul te maken. Het aanmaken van purines, of een van de vier basenparen van desoxyribonucleïnezuur, is een veel voorkomende menselijke activiteit (DNA). Hiervoor is meer energie nodig, maar purine wordt gemaakt door de amidegroep te verwijderen en te mengen met andere chemische elementen. Glutamine kan ook koolstof afstaan ​​en is een cruciale bron van koolstof in de laatste helft van het energiemetabolisme. De tweede helft van het energiemetabolisme wordt de citroenzuurcyclus genoemd, waar ATP wordt gemaakt. De koolstofgroepen van de R-groep van glutamine zijn vaak gewoon om ATP te vormen om altijd voor energie te zorgen.