Hoe magnetisch veld te vinden op basis van snelheid: gedetailleerde uitleg en probleem

In de wereld van de natuurkunde is het begrijpen van de relatie tussen snelheid en magnetische velden cruciaal. Door te weten hoe we het magnetische veld uit snelheid kunnen vinden, kunnen we de mysteries van het elektromagnetisme ontrafelen en ons verdiepen in het fascinerende rijk van magnetische krachten. In deze blogpost onderzoeken we de berekeningen en principes achter dit concept, waarbij we onderweg duidelijke uitleg, voorbeelden en zelfs enkele wiskundige formules geven. Dus laten we erin duiken en de geheimen van het magnetische veld van snelheid ontsluiten!

Magnetisch veld van snelheid

Hoe het magnetische veld uit de snelheid te berekenen

A. De Lorentzkrachtwet

Om het magnetische veld uit de snelheid te berekenen, kunnen we ons wenden tot de beroemde Lorentz-krachtwet. Deze wet stelt dat een geladen deeltje dat door een magnetisch veld beweegt een kracht ervaart die loodrecht staat op zowel zijn snelheid als het magnetische veld. Wiskundig gezien kan de Lorentzkrachtwet als volgt worden uitgedrukt:

 

F = q(v \maal B)

Waar:
– F vertegenwoordigt de kracht die het deeltje ervaart
– q is de lading van het deeltje
– v is de snelheidsvector van het deeltje
– B is de magnetische veldvector

B. De rechterhandregel

Nu we de wet van de Lorentzkracht hebben, hebben we een manier nodig om de richting van de resulterende kracht te bepalen. Dit is waar de rechterhandregel in het spel komt. Door uw duim in de richting van de snelheidsvector en uw vingers in de richting van de magnetische veldvector te richten, zal de resulterende kracht loodrecht op beide staan.

C. Uitgewerkte voorbeelden

Laten we een paar voorbeelden bekijken om beter te begrijpen hoe we het magnetische veld op basis van de snelheid kunnen berekenen:

Voorbeeld 1:
Beschouw een elektron (lading = -1.6 x 10^-19 C) dat beweegt met een snelheid van 2 x 10^6 m/s in een magnetisch veld van 0.5 T. Met behulp van de Lorentzkrachtwet kunnen we de kracht berekenen die wordt ervaren door het elektron:

F = q(v \times B) = (-1.6 x 10^-19 C)(2 x 10^6 m/s)(0.5 T) = -1.6 x 10^-13 N

Voorbeeld 2:
Laten we nu eens kijken naar een proton (lading = +1.6 x 10^-19 C) dat beweegt met een snelheid van 3 x 10^7 m/s in een magnetisch veld van 2 T. Door de Lorentzkrachtwet toe te passen, kunnen we de kracht bepalen ervaren door het proton:

F = q(v \times B) = (1.6 x 10^-19 C)(3 x 10^7 m/s)(2 T) = 9.6 x 10^-12 N

Hoe snelheid in een magnetisch veld te vinden

Voorbeeld van magnetisch veld van snelheid

A. Gebruik van de wet van Lorentzkracht

Laten we nu het proces omkeren en onderzoeken hoe we de snelheid van een geladen deeltje in een magnetisch veld kunnen vinden. Door de vergelijking van de Lorentzkrachtwet te herschikken, kunnen we de snelheidsvector isoleren:

 

v = \frac{F}{q \times B}

B. De rechterhandregel toepassen

Net als voorheen kunnen we de rechterhandregel gebruiken om de richting van de snelheidsvector te bepalen. Door uw duim in de richting van de krachtvector en uw vingers in de richting van de magnetische veldvector te richten, zal de resulterende snelheid loodrecht op beide staan.

C. Uitgewerkte voorbeelden

Laten we een paar voorbeelden doornemen om ons begrip van het vinden van snelheid in een magnetisch veld te versterken:

Voorbeeld 1:
Stel dat een geladen deeltje een kracht ervaart van 4 x 10^-14 N in een magnetisch veld van 0.3 T. De lading van het deeltje is +1.2 x 10^-19 C. Met behulp van de herschikte vergelijking van de Lorentzkrachtwet kunnen we de snelheid:

v = \frac{F}{q \times B} = \frac{4 x 10^-14 N}{1.2 x 10^-19 C \times 0.3 T} = 1.11 x 10^5 m/s

Voorbeeld 2:
Beschouw een ander scenario waarin een deeltje een kracht van 8 x 10^-13 N tegenkomt in een magnetisch veld van 1.5 T. De lading van het deeltje is -2 x 10^-19 C. Door de vergelijking van de Lorentzkrachtwet toe te passen, kunnen we bepaal de snelheid:

v = \frac{F}{q \times B} = \frac{8 x 10^-13 N}{-2 x 10^-19 C \times 1.5 T} = -2.67 x 10^6 m/s

Hoe de richting van snelheid en magnetisch veld te bepalen

A. De richting van de snelheid begrijpen

Om de richting van de snelheid te bepalen, kunnen we de rechterhandregel gebruiken, zoals eerder vermeld. Door uw duim in de richting van de krachtvector en uw vingers in de richting van de magnetische veldvector te richten, zal de resulterende snelheid loodrecht op beide staan.

B. Bepaling van de richting van het magnetische veld

Omgekeerd, als we de richting van de snelheids- en krachtvectoren kennen, kunnen we de rechterhandregel gebruiken om de richting van het magnetische veld te bepalen. Door uw duim in de richting van de snelheidsvector en uw vingers in de richting van de krachtvector te richten, zal het resulterende magnetische veld loodrecht op beide staan.

C. Uitgewerkte voorbeelden

Laten we een paar voorbeelden bekijken om te demonstreren hoe u de richting van de snelheid en het magnetische veld kunt bepalen:

Voorbeeld 1:
Als een geladen deeltje naar boven beweegt (snelheid wijst naar boven) en een kracht naar rechts ervaart, kunnen we de rechterhandregel gebruiken. Door uw duim naar boven en uw vingers naar rechts te richten, wordt het magnetische veld uit het scherm geleid.

Voorbeeld 2:
Stel dat een deeltje naar rechts beweegt (snelheid wijst naar rechts) en een kracht naar boven ervaart. Opnieuw kunnen we de rechterhandregel toepassen. Door je duim naar rechts en je vingers naar boven te richten, wordt het magnetische veld het scherm in gericht.

Hoe het magnetische veld verandert met de afstand

hoe je een magnetisch veld kunt vinden uit de snelheid
Afbeelding door Goran tek-nl – Wikimedia Commons, Wikimedia Commons, gelicentieerd onder CC BY-SA 4.0.

A. Het concept van magnetische veldsterkte begrijpen

De sterkte van een magnetisch veld, aangegeven met B, verwijst naar de kracht die wordt uitgeoefend op een geladen deeltje binnen dat veld. De magnetische veldsterkte is omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand tussen het deeltje en de bron van het veld.

B. Neemt het magnetische veld af met de afstand?

Ja, het magnetische veld neemt af met de afstand. Naarmate de afstand tussen het deeltje en de bron van het veld groter wordt, neemt de sterkte van het magnetische veld af. Deze afname volgt een omgekeerd kwadratisch verband, wat betekent dat een verdubbeling van de afstand de magnetische veldsterkte reduceert tot een kwart van de oorspronkelijke waarde.

C. Uitgewerkte voorbeelden

Laten we een paar voorbeelden bekijken om te illustreren hoe het magnetische veld verandert met de afstand:

Voorbeeld 1:
Stel dat een magnetisch veld een sterkte heeft van 2 T op een afstand van 1 meter van de bron. Als we ons naar een afstand van 2 meter verplaatsen, neemt de magnetische veldsterkte af tot:

 

\frac{2 T}{(2)^2} = 0.5 T

Voorbeeld 2:
Beschouw een magnetisch veld met een sterkte van 3 T op een afstand van 2 meter. Als we ons naar een afstand van 3 meter verplaatsen, neemt de magnetische veldsterkte af tot:

\frac{3 T}{(3)^2} = 0.333 T

Hoe u een magnetisch veld kunt vinden uit een elektrisch veld

A. Inzicht in de relatie tussen elektrische en magnetische velden

Elektrische en magnetische velden zijn met elkaar verbonden via de wetten van het elektromagnetisme. Wanneer een in de tijd variërend elektrisch veld wordt geproduceerd, ontstaat er een veranderend magnetisch veld, en omgekeerd. Deze relatie wordt bepaald door de vergelijkingen van Maxwell, die het gedrag van elektromagnetische golven beschrijven.

B. Het magnetisch veld berekenen op basis van een elektrisch veld

Om het magnetische veld uit een elektrisch veld te berekenen, kunnen we de wet van Faraday van elektromagnetische inductie gebruiken. Deze wet stelt dat een veranderend magnetisch veld een elektrisch veld induceert, en de omvang van het geïnduceerde magnetische veld kan worden bepaald met behulp van de wet van Ampere.

C. Uitgewerkte voorbeelden

Laten we een paar voorbeelden bekijken om te begrijpen hoe je het magnetische veld uit een elektrisch veld kunt vinden:

Voorbeeld 1:
Stel dat een elektrisch veld verandert met een snelheid van 5 V/m^2. Volgens de wet van Faraday zal dit veranderende elektrische veld een magnetisch veld opwekken. Door de wet van Ampere toe te passen, kunnen we de grootte van het geïnduceerde magnetische veld berekenen. Laten we voor de eenvoud echter aannemen dat het resulterende magnetische veld 2 T is.

Voorbeeld 2:
Beschouw een scenario waarin het elektrische veld verandert met een snelheid van 10 V/m^2. Opnieuw zal dit veranderende elektrische veld, volgens de wet van Faraday, een magnetisch veld opwekken. Ervan uitgaande dat het resulterende magnetische veld 3 T is, kunnen we de wet van Ampere gebruiken om de grootte ervan te bepalen.

En daarmee is onze verkenning afgerond naar hoe we het magnetische veld uit snelheid kunnen vinden. Door de wet van Lorentzkracht, de rechterhandregel en de wisselwerking tussen elektrische en magnetische velden te begrijpen, hebben we de geheimen van dit fascinerende concept ontrafeld. Nu, gewapend met deze kennis, kun je vol vertrouwen door de wereld van het elektromagnetisme navigeren en de wonderen van de natuurkunde verder verkennen. Blijf ontdekken en stop nooit met het stellen van vragen!

Lees ook: