Dit artikel zou hypotone oplossingsvoorbeelden presenteren met essentiële details.
De oplossingen met een lagere concentratie opgeloste stoffen dan het totale watervolume en die resulteert in een lagere osmotische druk, worden geïdentificeerd als hypotone oplossingen. Cellen die in de hypotone oplossing worden geplaatst, zwellen op als het water uit de oplossing de cellen binnenstroomt.
Hypotone oplossingen
De oplossingen met een lagere osmotische druk als gevolg van een lagere concentratie opgeloste stoffen worden geïdentificeerd als de hypotone oplossingen. Wanneer een cel in een hypotone oplossing wordt geplaatst, heeft het water uit de oplossing de neiging om in de cellen te stromen, waardoor het verder opzwelt.
Dit komt vooral omdat de concentratie van water in de oplossing groter is dan de concentratie van water in de cel. In termen van opgeloste stoffen is de concentratie hoger in de cellen dan de hypotone oplossing.
Voorbeelden van biologische hypotone oplossingen
microben
Protisten zijn organismen die geen gedefinieerde cytoskelet of een celwand, die voorbeelden zoals amoebe of paramecium zou omvatten, maar vanwege het hoge vermogen van toniciteitscontrole wordt de stijve structuur effectief gehandhaafd.
Protisten leven in een hypotone oplossing die een constante toevoer van water in de cellen mogelijk maakt. Deze organismen hebben "contractiele vacuolen", gespecialiseerde organen die worden gebruikt bij het verzamelen van overtollig water uit de cellen die moeten worden afgevoerd en om cellysis te elimineren.
Planten en schimmels
Schimmels en grote planten houden zich bezig met het beheersen van de omgeving die hun cellen omringt om een omgeving van hypotone oplossing te verzekeren in vergelijking met de omgeving van de cellen. Dit leidt tot de vorming van gezwollen cellen die ertoe leiden dat de cellen hun celwanden naar buiten duwen, wat verder op andere cellen drukt om een stijve structuur te creëren.
De turgordruk wordt onderhouden met een continue instroom van water in de cellen van de planten onder een hypotone oplossing die belangrijk is voor de planten om de stijfheid te beheersen en voor de structuur te zorgen. De turgordruk helpt de cellen in planten om water door het lichaam te laten circuleren, vanaf de wortels tot aan de bovenkant van de stengel.
In de mangrovebomen wordt een hypertone cytosolische toestand in de wortelcellen ontwikkeld om zich aan te passen aan het moerassige gebied dat helpt om het water te absorberen uit de hypotone omgeving die de wortels van de planten omringt.
Dierlijke cellen
Dier cellen hebben geen celwanden en volledig vertrouwen op het celmembraan bij het scheiden van de invoer van een stof. Het proces dat betrokken is bij het handhaven van de algehele concentratie van opgeloste stoffen in een organisme, wordt osmoregulatie genoemd die bij alle soorten dieren voorkomt.
Dieren die in oceanen leven, hebben meestal zoutklieren die helpt bij het verdrijven van overtollig zout uit het lichaam. De dieren in de oceaan drinken liters water om het waterpeil in het lichaam op peil te houden, maar het zout moet worden uitgescheiden om een hypotone omgeving voor de cellen te behouden.
Zoetwatervissen kunnen niet gedijen in zeewater vanwege de verschillen in toniciteit en osmotische gradiënt. Zoet water kan worden behandeld als een hypotone oplossing die ervoor zorgt dat de vissen in zoet water een hoger zoutgehalte in de cellen behouden dan de omgeving eromheen.
Ter vergelijking: zoetwatervissen zouden hypotone cellen hebben wanneer ze zouden worden blootgesteld aan zout water, aangezien de externe omgeving hypertoon van aard zou zijn. Dit zou ertoe leiden dat de cellen van de vissen water verliezen, wat extreme uitdroging en uiteindelijk de dood tot gevolg heeft.
Plasmamembraan wordt geïdentificeerd als een belangrijke component voor de cellen omdat het semi-permeabel van aard is en niet alle opgeloste stoffen door de membranen laat passeren. Het helpt bij het beheersen van de algehele stroom van de ionen die in en uit een cel bewegen. Dit leidt tot het ontstaan van variaties in opgeloste stofconcentraties tussen het cytosol en de vloeistof van de cel.
Hypotone uitdroging is een veel voorkomende aandoening waarbij het natriumverlies hoger is in vergelijking met het waterverlies dat de serumosmolariteit in het lichaam verlaagt. Dit wordt ook wel hyponatriëmie genoemd. Vermindering van de serumosmolariteit leidt ertoe dat het water van het extracellulaire naar het intracellulaire gebied in de cellen stroomt om cellulaire zwelling en oedeem te veroorzaken.
Natriumonbalans in het lichaam kan leiden tot een reeks neurologische symptomen zoals misselijkheid, desoriëntatie, hoofdpijn, lethargie en verzwakking. In het ergste geval kan het leiden tot coma en zelfs de dood. Hypotone uitdroging leidt tot cellulaire zwelling en oedeem als gevolg van overmatige waterretentie.
Klik om meer te lezen over Hypotoon versus isotoon.
Lees ook:
- Celwanden van protisten en celwanden van planten
- Eukaryotische chromosoomstructuur
- Voorbeelden van onverzadigde vetten
- Onderarm anatomie
- Onafhankelijk assortiment chromosomen
- Voorbeelden van lactosefermenterende bacteriën
- Inzicht en betekenis van nucleotidestructuur
- Zijn algen eukaryotisch
- Voorbeelden van niet-beweeglijke bacteriën
- Duizendpoten voorbeelden
Hallo, ik ben Sayantani Mishra, een wetenschapsliefhebber die probeert het tempo van de wetenschappelijke ontwikkelingen het hoofd te bieden met een masterdiploma in biotechnologie.