Is een chromosoom een ​​plasmide: 7 feiten die u moet weten?

Chromosomen zijn de draadachtige formaties die worden gezien in de binnenste cellen van zowel planten als dieren. Een plasmide-DNA is extra chromosomaal DNA dat verschilt van het genomische DNA.

Plasmiden en waarvan wordt gezegd dat ze verschillen van het chromosomale DNA en dus de vraag is of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar. Deze beide hebben ook de neiging om onafhankelijk te repliceren met kleine genen in aantal en zijn sterk verbonden met de antibioticaresistentie en kunnen dus van de ene cel naar de andere worden doorgegeven.

Het DNA-plasmide verwijst naar elk cirkelvormig, klein DNA-strengig molecuul dat veel verschilt van de cel met het chromosomale DNA, terwijl de chromosomen verwijst naar het molecuul dat de neiging heeft om genetische gegevens in alle vormen van leven te hebben en dus de vraag naar een chromosoom is een plasmide is niet waar. Er wordt dus gezegd dat het het fundamentele verschil is tussen het chromosomale en plasmide-DNA.

De belangrijkste functie van het chromosoom is om het DNA over te dragen door de genetische gegevens van de ouders naar de nakomelingen te dragen. De chromosomen zullen een goede rol spelen op het moment van celdeling en beschermen dus ook het DNA tegen beschadiging, terwijl het plasmide de genen draagt ​​die antibioticaresistent zijn en zich ook naar het hele menselijk lichaam verspreiden en dus de vraag is of een chromosoom een ​​plasmide is is niet waar.

Wat is allel met voorbeeld?

Van allelen wordt gezegd dat ze de paren zijn die meervoudig zijn en zullen worden gekoppeld om de specifieke eigenschap in het aanbod te beïnvloeden tijdens de overdracht. De term allel geeft de variant van een bepaald gen aan. In de genetica is het normaal dat genen afwijkingen of diversiteit vertonen 

De term locus is de plaats waar het gen wordt gezien op de chromosoom. Een paar van de allelen hebben de neiging om dezelfde eigenschap te ontdekken, zoals die van de oogkleur, het haarpatroon, terwijl het ene allel codeert voor zwart en het andere voor bruin en dus de vraag naar een chromosoom is, is een plasmide niet waar.

Alle allelen die worden gezien, vormen het genotype in het organisme en worden altijd in paarvorm gezien. Dit genotype wordt het homozygote genoemd, terwijl het ook qua vorm het heterozygote wordt genoemd. Er is ook een dominant allelpaar dat de neiging heeft het karakter van het onderdanige allel in het genotype te overheersen. Een dominant overheerst altijd met op de een of andere plaats geen van beide.

Een allel is een van een genenpaar dat op een bepaalde plaats op een bepaald chromosoom voorkomt en dezelfde eigenschap bestuurt, zoals bloedgroep of kleurenblindheid. Allelen worden ook alleleomorfen genoemd, dus de vraag of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar.

Waar worden chromosomen gevonden in de cel?

Chromosomen worden gevonden in de kern van elke cel van ons lichaam en zijn opgebouwd uit DNA, strak opgerold rond eiwitten. We hebben in totaal 23 paren chromosomen en ze kunnen alleen gemakkelijk worden waargenomen tijdens celdeling.

Chromosomen worden aangetroffen in de kern van dierlijke en plantaardige cellen. Elk chromosoom is gemaakt van eiwitten, normaal gesproken de histonen en niet-histonen, en een enkel molecuul deoxyribonucleïnezuur, dus de vraag of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar. De functie van chromosomen is om het genetische materiaal van de ene generatie naar de andere over te dragen.

De celkern bevat het hele genoom van de cel, behalve de kleine hoeveelheid mitochondriaal DNA en, in plantencellen, plastide-DNA. Nucleair DNA is georganiseerd als meerdere lange lineaire moleculen in een complex met een grote verscheidenheid aan eiwitten, zoals histonen, om chromosomen te vormen. De genen binnen deze chromosomen zijn zo gestructureerd dat ze de celfunctie bevorderen.

De kern handhaaft de integriteit van genen en controleert de activiteiten van de cel door genexpressie te reguleren - de kern is daarom het controlecentrum van de cel. Eukaryoten hebben meestal een enkele kern, maar een paar celtypen, zoals rode bloedcellen van zoogdieren, hebben geen kernen en een paar andere, waaronder osteoclasten, hebben er veel. Omdat de nucleaire envelop ondoordringbaar is voor grote moleculen, zijn nucleaire poriën vereist om het nucleaire transport van moleculen door de envelop te reguleren.

Zijn allel en chromosoom hetzelfde?

Allelen worden de variatie in gen genoemd die op de plaats van het chromosoom wordt gezien, terwijl chromosoom draden strak opeengepakt zijn en dus de vraag naar een chromosoom is dat een plasmide niet waar is.

Elk van het gen heeft een specifieke locus of locatie op het chromosoom in 2 van de kopieën die onafhankelijk van elkaar blijven en één kopie van het gen wordt van elk van de ouder genomen en dus zijn beide termen niet hetzelfde en is de ene gerelateerd aan de andere voor zijn functie en dus de vraag voor een chromosoom is een plasmide niet waar.

Er zijn veel genen die een verschillende variëteit hebben en zich op dezelfde plaats of op dezelfde genetische locus op het chromosoom bevinden en dus de vraag of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar. Dus voor dit feit wordt gezegd dat mensen de diploïde zijn, terwijl ze 2 van de allelen hebben op elk van de genetische locus en ook gehecht zijn aan een van de allel die is gekoppeld aan elk van de ouder.

Zowel het DNA als de plasmiden worden meestal in de cellen van bacteriën gezien. Beiden hebben genen en zijn opgebouwd uit DNA. Ze zijn ook op hun eigen voorwaarden van vitaal belang met plasmiden die genen hebben die niet nodig zijn voor de groei van de cel en de replicatie ervan, en dus is de vraag of een chromosoom een ​​plasmide niet waar is. Een gen is een eenheid van erfelijke informatie.

Hoe zijn plasmiden en chromosomen vergelijkbaar?

Van chromosomen wordt gezegd dat ze de grootste variaties zijn en ook van vitaal belang zijn voor de genetische gegevens voor alle levende wezens in basisvorm. Allel, ook wel allelomorf genoemd, een van de twee of meer genen die afwisselend op een bepaalde plaats kunnen voorkomen

Van plasmiden wordt meestal gezegd dat ze klein zijn en alleen genen bevatten naast diegene die op veel andere manieren en ook in omstandigheden nuttig zijn. Dus voor deze termen vertonen plasmiden en chromosomen geen overeenkomst op welk gebied dan ook en dus is de vraag of een chromosoom een ​​plasmide niet waar is.

Het chromosomale DNA repliceert via het genoom en het plasmide-DNA heeft de replicatieplaats en wordt dus ook op natuurlijke basis zelfreplicatief genoemd. Het chromosomale DNA is belangrijk voor een goede cel om te werken en vervolgens te reproduceren, maar het plasmide is niet essentieel voor dit gebruik en daarom is de vraag of een chromosoom een ​​plasmide niet waar is.

Het DNA van het plasmide maakt deel uit van het DNA dat extra in zijn chromosomale samenstelling zit en wordt dus gescheiden van het genetische DNA. Het komt ook voor in de cellen van de prokaryoten en is dus circulair van aard en dus de vraag of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar. De plasmiden hebben meestal genen die niet vitaal zijn en ook niet zo nuttig worden geacht voor de celreplicatie en celgroei, en bevinden zich in een gebied van het bacteriële cytoplasma dat zichtbaar is wanneer het wordt bekeken met een elektronenmicroscoop.

Waar bevinden zich plasmiden?

Een plasmide is een klein cirkelvormig DNA-molecuul dat wordt aangetroffen in bacteriën en enkele andere microscopische organismen. Plasmiden zijn fysiek gescheiden van chromosomaal DNA en repliceren onafhankelijk.

Plasmiden komen vooral voor in bacteriën, maar ook in archaea en meercellige organismen. Plasmiden dragen gewoonlijk ten minste één gen, en veel van de genen die plasmiden dragen, zijn gunstig voor hun gastheerorganismen. Deze plasmiden kunnen in twee vormen voorkomen, namelijk extrachromosomale replicons of geïntegreerde plasmiden. Deze plasmiden staan ​​bekend als episomen. 

De mitochondriën in menselijke cellen bevatten ook een gesloten circulair DNA molecuul; dit staat bekend als mtDNA. Het codeert voor 37 genen en 16500bp. Het komt ook voor in de cellen van de prokaryoten en is dus circulair van aard en dus de vraag of een chromosoom een ​​plasmide is, is niet waar. Plasmiden komen van nature voor in bacteriële cellen en komen ook voor in sommige eukaryoten. Het bacteriële genoom bestaat uit een enkel molecuul chromosomale

Vaak bieden de genen die in plasmiden worden gedragen bacteriën genetische voordelen, zoals antibioticaresistentie. Het chromosoom vormt samen met verschillende eiwitten en RNA-moleculen een onregelmatig gevormde structuur die de nucleoïde wordt genoemd. Dit zit in de cytoplasma van de bacteriële cel. Naast het chromosoom bevatten bacteriën vaak plasmiden. Ze worden gezien in die worden gevonden in veel micro-organismen in de domeinen bacteriën, archaea en eukaryoot.

Hoe speelt adenine een rol bij DNA-replicatie?

Adenine is cruciaal bij de DNA-replicatie, omdat het een van de vier stikstofbasen is die in DNA worden aangetroffen. Tijdens replicatie wordt adenine paren met thymine, waarbij een basenpaar wordt gevormd dat de twee DNA-strengen met elkaar verbindt. Deze koppeling zorgt ervoor dat genetische informatie nauwkeurig wordt gekopieerd en gedistribueerd naar nieuwe DNA-moleculen. De rol van adenine bij DNA-replicatie draagt ​​bij aan het onderhoud en de overdracht van genetisch materiaal in alle levende organismen.

Verschillen tussen een chromosoom en een plasmide

Ze zijn niet afhankelijk van het genomische DNA en zijn bekwaam in het zelf repliceren. Ook codeert het Plasmide-DNA voor genen die gevolgen hebben die niet nodig zijn voor de activiteit van de cel, zoals metaalresistentie, fixatie van de stikstof, resistentie tegen het antibioticum.

De zeer fundamentele en essentiële verschil ligt in het feit: dat in het plasmide-DNA en de chromosomale genen de neiging hebben om slechts één gen te hebben dat een toevoeging is en niet nuttig, omdat het niet erg belangrijk is voor het orgasme om te leven terwijl het chromosomale gen alle benodigde gegevens heeft die nodig zijn voor de cel om in het organisme te leven, te repliceren en te groeien.

Er zijn meestal 2 soorten DNA die worden gezien en dus het chromosomale en het plasmide-DNA zijn twee van zijn soort waardoor ze allebei snuffelen en dus is de vraag naar een chromosoom, een plasmide is niet waar. Aan de andere kant is het plasmide-DNA het type van de extrachromosomale dat niet het genomische DNA-type is, waarbij alleen het chromaat als het genetische kan worden beschouwd. Plasmidetransfectie in zoogdiercellen is vrij eenvoudig.

Hebben bacteriën zowel plasmiden als chromosomen?

Bacteriën hebben slechts een enkel chromosoom dat wordt gezien in het cytoplasma en wordt gezien in de nucleoïde en dus de vraag naar een chromosoom is dat een plasmide niet waar is.

Bacteriën worden ook wel gezien als de kleinere versie van de DNA-moleculen en dit worden plasmiden genoemd. Dus in de meeste gevallen hebben ze beide. Van veel van de bacteriën wordt gezegd dat ze stukjes DNA hebben en dit zijn plasmiden en het gaat eruit en heeft de neiging om te repliceren op de onafhankelijke manier van de chromosoom. Dit kunnen schimmels zijn of de gist.

Van een plasmide wordt ten slotte gezegd dat het klein is en wordt dus ook in de bacteriën gezien, terwijl het ook in veel van de microben waarneembaar is. De plasmiden zijn meestal fysiek en ook gescheiden van het chromosomale DNA en repliceren dus ook in onafhankelijke vorm en dus de vraag voor een chromosoom is een plasmide niet waar. Plasmide wordt meestal van de chromosomen gescheiden.

Het bacteriechromosoom wordt gezien in de nucleoïde die zich onderscheidt in de structuur van het cytoplasma en dus wordt deze dubbelstrengige dubbele helixvorm gecoat met de eiwitten die histonen worden genoemd. De meeste bacteriën hebben de neiging om te verschijnen in het hebben van een enkel groot chromosoom dat niet veel universeel is en daarom is de vraag of een chromosoom een ​​plasmide niet waar is, het genetische materiaal direct in het genoom incorporeren om een ​​stabiele transfectie te vormen.

Conclusie

De 2 termen van plasmide en chromosoom zijn niet dezelfde term, waarbij plasmide een veel kleinere versie van zichzelf is die meestal wordt gezien in de prokaryoten zoals bacteriën en archaea, terwijl chromosoom het DNA bevat met de mogelijkheid om het via generatie over te dragen en dus is de vraag naar een chromosoom een plasmide is niet waar.

Lees ook:

• Hypertoon versus hypotoon
• Kenmerken van maankwallen
• Bevatten eiwitten waterstof?
• Chemiosmose in chloroplasten
• Remmer-enzym voorbeeld
• Wanneer deelt het cytoplasma zich?
• Gravitropisme plant voorbeeld
• Uracil in DNA-replicatie
• Wanneer vindt celdeling plaats?
• Functie van dierlijke cellen