Is endocytose pinocytose: overeenkomsten en verschillen?

by

In dit artikel richten we ons op "Is endocytose pinocytose: overeenkomsten en verschillen", met gedetailleerde feiten en uitleg.

Endocytose is een celopname of celinternalisatiemechanisme waardoor de cellen stoffen opnemen, hetzij vaste stoffen of vloeistoffen, uit de vloeistofstroom door blaasjes te verzwelgen en te vormen. De stoffen die gewoonlijk worden geïnternaliseerd door endocytose zijn glucose, aminozuren, cholesterol en andere voedingsstoffen.

Pinocytose, ook wel vloeistofendocytose genoemd, lijkt bijna op normale endocytose, hier worden vloeistoffen en andere opgeloste stoffen geïnternaliseerd. Pinocytose, ook wel vloeistofendocytose genoemd, lijkt bijna op normale endocytose, hier worden vloeistoffen en andere opgeloste stoffen geïnternaliseerd. Het is een continu en niet-specifiek proces van opname van vocht door de cellen met de opgeloste voedingsstoffen.

is endocytose pinocytose
Pinocytose Afbeelding van Wikipedia

Waarom is pinocytose een vorm van endocytose?

Pinocytose is een vorm van endocytose, waarbij een cel vloeistoffen internaliseert samen met de opgeloste deeltjes die 0.5 µm of kleiner zijn. Dit proces is waargenomen in de darmen van mensen en staat ook bekend als "celdrinken".

Pinocytose wordt geïnitieerd wanneer de gewenste voedingsstoffen extracellulair in de vloeistof aanwezig zijn, de gewenste moleculen zijn de trigger voor dit proces. Er zijn bindende receptoren aanwezig op de celmembranen die niet specifiek zijn voor elk molecuul, in tegenstelling tot andere endocytoseprocessen. De initiator kan elk eiwit, suiker, ionen, lipiden of elk molecuul zijn.

Algemene stappen betrokken bij het proces

  • Het wordt geïnitieerd wanneer het ligand uit de extracellulaire vloeistof zich bindt aan de receptor die aanwezig is op het celmembraan. Deze receptor-ligandbinding is cruciaal voor verdere stappen in het proces.
  • Nadat ze de signalen van de binding hebben ontvangen, beginnen de celmembranen kleine zakjes met open uiteinden te maken die de vloeistof opvangen die moet worden geïnternaliseerd, samen met de opgeloste moleculen of de voedingsstoffen. Het membraan begint de invaginaties te vormen.
  • Vervolgens worden kleine zakjes in de vorm van blaasjes van het celmembraan afgestoten. Deze blaasjes vormen een beschermende laag rond de vloeistof die de gewenste moleculen in het cytoplasma bevat.
  • Afhankelijk van het lot van het molecuul dat als signaal erop aanwezig is, zal het blaasje ofwel versmelten met het endosoom of zal het worden verplaatst voor exocytose.
  • Deeltjes die met de endosomen zijn gefuseerd, worden gehydrolyseerd om door de cellen te worden opgebruikt. In andere gevallen worden deeltjes eenvoudigweg naar de andere van het membraan verplaatst door het proces dat exocytose wordt genoemd.

Overeenkomsten tussen endocytose en pinocytose

  • Receptor-gemedieerde endocytose en pinocytose zijn beide noodzakelijke endocytose-processen die door de cellen worden gebruikt om verschillende opgeloste stoffen, ionen, mineralen, voedingsstoffen en eiwitten te internaliseren die niet gemakkelijk door het plasmamembraan kunnen worden gepasseerd.
  • Pinocytose is een type vloeistof endocytoseBeide processen hebben hetzelfde basismotief van internalisatie, alleen het verschil zit in het mechanisme.
  • Zowel endocytose als pinocytose zijn: actief transport processen, wat betekent dat ze energie nodig hebben voor hun functie.  
  • Elk proces vereist: celmembraan voor hun initiatie.

Endocytose versus pinocytose

Endocytosepinocytose
Het verwijst naar de internalisatie van vaste deeltjes, zoals aminozuren, lipiden, ionen enz.Het verwijst naar de opname van vloeistof samen met opgeloste deeltjes uit extracellulaire vloeistof.
Het is ook bekend als "Clathrin-gemedieerde endocytose".Het wordt ook wel ‘celdrinken’ genoemd.
Het is zeer specifiek en selectief.Het is geen selectief proces.
De blaasjes worden gevormd door de invaginaties van het plasmamembraan.De blaasjes worden van het plasmamembraan afgestoten.
Het is een zeer efficiënt proces.Het is een relatief minder efficiënt proces.
 Specifieke voedingsstoffen worden door de cellen opgenomen met behulp van receptoren door het endocytoseproces. Opgeloste stoffen die aanwezig zijn in de extracellulaire vloeistof worden geïnternaliseerd via pinocytose.
 Dit proces wordt gemedieerd door membraanreceptoren. Aan dit proces nemen geen membraanreceptoren deel.
 Moleculen worden opgenomen in blaasjes die later worden gefuseerd met endosomen. Vloeistoffen die voedingsstoffen bevatten, zijn verpakt in blaasjes die uit het plasmamembraan ontluiken
Vergelijking tussen endocytose en pinocytose

Soorten pinocytose

Het proces is verdeeld in twee typen op basis van de te internaliseren molecuulgrootte:

Macropinocytose

Hier zijn de te internaliseren moleculen groter in omvang, waardoor de invaginatie en pockets groot zijn. Blaasjes worden macropinosomen genoemd met een grootte van ongeveer 1-2 µm die rijpen in de cytoplasma en fuseren met het lysosoom voor afbraak of gaan naar de cel toe membraan voor recycling.

Micropinocytose

Hier zijn de te internaliseren moleculen kleiner van formaat. De grootte van de hier gevormde blaasjes is ongeveer 0.1 µm. Een zeer bekend voorbeeld van micropinocytose is Caveolin-gemedieerde pinocytose.

Ze zijn verder onderverdeeld in drie typen op basis van de receptoren:

  • Door clathrine gemedieerde pinocytose
  • Caveolin-gemedieerde pinocytose
  • Clathrin en Caveolin onafhankelijke pinocytose

Conclusie-

Om het artikel samen te vatten, kunnen we zeggen dat de processen "pinocytose" en "endocytose" even belangrijk zijn met een gemeenschappelijk basisidee van internalisatie in een levende cel.

Lees ook: