Is slecht bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord of werkwoord? 5 feiten die u moet weten

Woorden die beschrijven zijn bijvoeglijke naamwoorden, woorden die naam zijn zelfstandige naamwoorden, en woorden die acties tonen zijn werkwoorden. Laten we eens kijken of het woord 'arm' een bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord of werkwoord is.

Het woord "arm" kan een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord zijn. Het woord "arm" is een bijvoeglijk naamwoord wanneer het een naamgevend woord beschrijft - enkelvoud of meervoud (zelfstandig naamwoord, voornaamwoord of zelfs een zelfstandig naamwoord-zin), door er extra details over te geven. Het woord "arm" is een zelfstandig naamwoord wanneer het wordt gebruikt voor het benoemen van een persoon.

In dit artikel zullen we de verschillende feiten onderzoeken die ons zullen helpen te weten waarom, wanneer en hoe het woord 'arm' fungeert als een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord en niet als een werkwoord.

Wanneer is 'arm' een bijvoeglijk naamwoord?

Terwijl het wordt gebruikt voor het beschrijven en kwalificeren van de naamgevingswoorden, neemt het woord "arm" de rol van een bijvoeglijk naamwoord op. We zullen te weten komen wat en wanneer het adjectief "arm" in aanmerking komt. 

De tabelkolom hieronder vermeldt, met geschikte voorbeelden, de verschillende gevallen waarin het woord "arm" zal fungeren als een bijvoeglijk naamwoord.

 Gevallen waarin 'slecht' een bijvoeglijk naamwoord is Voorbeelden Verklaringen
1. Wanneer gebruikt om een ​​naamgevingswoord te kwalificeren dat / wie heeft / nogal wat geld en bezittingen heeftOnze huishulpen zijn arm en dus gaven we ze nieuwe jurken voor Diwali. In deze zin is het bijvoeglijk naamwoord "arm" wordt gebruikt om het meervoudsnaamwoord ' te kwalificerenhuis helpt' (mensen). Het bijvoeglijk naamwoord "arm" hier vertelt dat het huis helpt hebben heel weinig geld bij hen.
2. Wanneer gebruikt om een ​​naamgevingswoord te wijzigen dat niet van een goede kwaliteit (slechte kwaliteit) of standaard is en een woord dat niet aan de verwachtingen voldoetMijn moeder zegt dat ik arm handschrift. Het bijvoeglijk naamwoord "arm" is hier met vermelding van de slechte kwaliteit van het handschrift van de spreker. "Arm" in deze zin wijzigt het naamwoord 'handschrift.
3. Wanneer gebruikt om een ​​persoon of persoon te kwalificeren die niet goed is in een bepaalde activiteit, vaardigheid of beroep.Mijn vriend, Varsha is een arm danseres en daarom schaamt ze zich om voor iedereen te dansen. In deze zin is het bijvoeglijk naamwoord "arm" geeft ons aanvullende details over Varsha als danseres. "Arm" hier wijzigt het naamwoord 'danser' (een persoon) door te stellen dat Varsha is niet goed in dansen. 
4. Wanneer gebruikt om een ​​zelfstandig naamwoord te wijzigen door medelijden of sympathie te uitenZIJN arm jongen verloor zijn familie toen hij vijf jaar oud was.  "Arm", het bijvoeglijk naamwoord hier wijzigt het naamwoord 'jongen' (een persoon) door over te brengen medelijden en medeleven voor de jongen die zijn familie verloor toen hij vijf jaar oud was.
5. Wanneer gebruikt om een ​​naamgevingswoord te beschrijven dat onvoldoende is of iets ontbreektHet voedsel dat je eet is arm qua voedingswaarde.In deze zin is het woord "arm" is een bijvoeglijk naamwoord omdat het het naamgevende woord kwalificeert 'eten' (een ding). Het geeft ons aanvullende informatie over de onvoldoende voedzame aard van het voedsel dat 'jij' aan het eten bent.  
 Gevallen waarin 'slecht' een bijvoeglijk naamwoord is

Is "arm" een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord?

Een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord, zoals de naam al doet vermoeden, beschrijft de beschrijving van een persoon, ding, plaats, idee, gedachte, enz. Laten we hier eens kijken of "arm" een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord is.

Het bijvoeglijk naamwoord "arm" is a beschrijvend bijvoeglijk naamwoord omdat het de aard, het gedrag, de kwaliteit, de karakteristieke kenmerken en de gemoedstoestand beschrijft van zowel enkelvoudige als meervoudige naamgevingswoorden (persoon, ding, idee, situatie, enz.).

Voorbeeld: Hij werd arm want er was vorig jaar een enorm verlies in zijn winkel.

In de bovenstaande zin is het woord "arm" is een bijvoeglijk naamwoord dat in aanmerking komt het voornaamwoord 'hij' (een persoon). Het bijvoeglijk naamwoord "arm" in het bijzonder kan worden beschouwd als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord sinds de extra informatie die het geeft over het naamwoord 'hij' is zijn (verarmde) staat zonder geld of enig bezit. 

Wanneer is 'arm' een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord?

Het bijvoeglijk naamwoord "arm" is een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord wanneer het een naamgevend woord (een persoon, een ding, een situatie, een idee, enz.) kwalificeert of wijzigt met minder of geen geld, lage kwaliteit of standaard, niet bekwaam, onvoldoende of medeleven en medeleven betuigen. 

Als u de voorbeelden in de volgende tabelkolom doorneemt, krijgt u een beter begrip van het gebruik van het woord 'arm' als beschrijvend bijvoeglijk naamwoord.

VoorbeeldenVerklaringen - Gebruik van "slecht" als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord
1. We delen eten met onze buurman die oud is en arm."Arm", het predikaat beschrijvend bijvoeglijk naamwoord in deze zin wordt gebruikt om het naamgevende woord te beschrijven 'buurman' (een persoon)). "Arm" stelt dat de buurman heeft niet genoeg geld en zo delen 'we' eten met hem/haar
2. Laten we de jurk niet in deze winkel kopen zoals de stof is arm.Hier is het gebruikte predikaat beschrijvend bijvoeglijk naamwoord "arm" en het kwalificeert het naamwoord 'stof' (een materieel zelfstandig naamwoord). het gebruik van "arm" hier geeft aan dat de kwaliteit van de stof in deze winkel is slecht.
3. Rahul heeft veel innovatieve ideeën, maar hij slaagt er niet in het publiek te overtuigen omdat hij een arm presentator.Het attributieve beschrijvende bijvoeglijk naamwoord, "arm" in deze zin geeft aan dat Rahul heeft geen goede presentatievaardigheden zijn ideeën. Het bijvoeglijk naamwoord "arm" kwalificeert het naamwoord 'presentator' (een persoon) hier.
4. De hele kolonie voelde zich kaal voor de arm meisje wiens broer verdwaald is.Het attributieve beschrijvende bijvoeglijk naamwoord, "arm" hier in de gegeven zin wordt gebruikt om over te brengen: een gevoel van medelijden en sympathie voor het meisje wiens broer verdwaald is. Het bijvoeglijk naamwoord "arm" wijzigt het naamwoord 'meisje' (een persoon) hier.
5. De arm bodemkwaliteit is verantwoordelijk voor de arm vegetatie in dit gebied.In de gegeven zin, het attributieve beschrijvende bijvoeglijk naamwoord "arm" wordt twee keer gebruikt om twee naamgevingswoorden te wijzigen 'bodem' en 'vegetatie'.
Het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord "arm" met het naamwoord 'bodem' geeft de slechte kwaliteit van de grond. Het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord "arm" met het zelfstandig naamwoord 'vegetatie' geeft de gebrek aan vegetatie op dit gebied.
6. Vaghul is zo arm dat hij niet eens een nieuwe tas kon betalen."Arm", het predikaat beschrijvend bijvoeglijk naamwoord hier geeft extra informatie over de financiële status (verarmde staat) van Vaghul die zich niet eens een nieuwe tas kon veroorloven, door het zelfstandig naamwoord te kwalificeren 'Vaghul' (een persoon)).
7. O! De arm hond is vanmiddag aangereden door een vrachtwagen.Het gebruik van "arm", het attributieve beschrijvende bijvoeglijk naamwoord markeert de gevoel van sympathie richting de kat (naamwoord) die vanmiddag is aangereden door een auto.
Gebruik van "slecht" als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord

Is "arm" een zelfstandig naamwoord?

Sommige woorden hebben dezelfde vorm, zelfs als ze als verschillende woordsoorten worden gebruikt. Hun functies verschillen op basis van hoe, wanneer en waarom ze worden gebruikt. We zullen zien of "arm" een zelfstandig naamwoord kan zijn

Het woord "arm" kan zijn of is een zelfstandig naamwoord (naamwoord) op plaatsen waar het wordt gebruikt om iemand een naam te geven. Het meervoud van "arm" -'armen' vervult ook de rol van een zelfstandig naamwoord.

Voorbeeld: De arm worden vaak om verschillende redenen door verschillende mensen uitgebuit.

In deze zin is het woord "arm" functioneert als een naamwoord (zelfstandig naamwoord) omdat het wordt gebruikt voor naamgeving. Hier, het zelfstandig naamwoord "arm" is het benoemen van mensen die zelfs geen geld hebben om in hun basisbehoeften te voorzien.  

Wanneer is 'arm' een zelfstandig naamwoord?

Het woord "arm" (armen - meervoud van "arm") is een zelfstandig naamwoord wanneer het mensen noemt die weinig of geen geld, rijkdom of bezit hebben om in hun dagelijkse behoeften te voorzien.

Het gebruik van het woord "arm" als zelfstandig naamwoord kan beter worden begrepen als we de voorbeelden in de volgende tabelkolom doorlezen.

VoorbeeldenUitleg - Gebruik van 'arm' en 'arm' als zelfstandig naamwoord      
1. Wij kunnen de helpen arm op elke kleine manier die we kunnen.In deze zin, het zelfstandig naamwoord "arm" verwijst naar mensen die zijn verarmd en aan wie we op een kleine manier zouden moeten helpen.
2. De armen moeite hebben om hun mening en mening te uiten.'Armen', het meervoud van het zelfstandig naamwoord “arm"hier wordt gebruikt om" noem de straatarme mensen die moeite hebben om hun mening en mening te uiten.
3. De rijken en de welgestelden kunnen het leven van de mensen veranderen arm als ze erom geven en delen."Arm", het zelfstandig naamwoord in deze zin is naamgeving de mensen die niet genoeg rijkdom en geld hebben en wiens levens kunnen worden veranderd door de zorg en het delen van de rijken.
4. De overheid neemt alle maatregelen om te zorgen voor goede huisvesting voor de arm.Het zelfstandig naamwoord "arm" hier wordt gebruikt om een ​​naam te geven individuen of mensen die geld en financiële steun nodig hebben en voor wie de overheid maatregelen neemt om te voorzien in huisvesting.
5. Sahana geeft altijd de helft van haar zakgeld uit om de . te helpen arm."Arm" wordt gebruikt als een naamgevend woord (zelfstandig naamwoord) in deze zin zoals het is het benoemen van de kansarmen die geld nodig hebben voor wie Sahana de helft van haar zakgeld uitgeeft.
Gebruik van 'arm' en 'arm' als zelfstandig naamwoord 

Is "arm" een werkwoord?

Werkwoorden zijn woorden die een vroegere, huidige of toekomstige actie, activiteit, gebeurtenis of staat van zijn vertegenwoordigen. We zullen uitzoeken of "arm" een werkwoord is; zo niet, dan zullen we begrijpen waarom.

Het woord "arm" is niet a werkwoord omdat het geen actie, gebeurtenis of activiteit toont of vertegenwoordigt die heeft plaatsgevonden, plaatsvindt of zal plaatsvinden, of een staat van zijn uit het verleden, heden of toekomst. 

Voorbeeld: Sanskaar is erg arm in wetenschap en wiskunde. 

In de bovenstaande zin is het woord "arm" is geen actiewoord (werkwoord) aangezien het geen enkele actie of staat van zijn aanduidt maar beschrijft in plaats daarvan het naamgevende woord 'Sanskaar' (een persoon) door ons aanvullende informatie te geven dat hij is niet aan de norm of niet aan de verwachtingen in wiskunde en wetenschap. 

Conclusie

Daarom hebben we door dit artikel een duidelijk begrip gekregen van het gebruik van het woord "arm" als een beschrijvend woord (bijvoeglijk naamwoord) en als een naamgevend woord (zelfstandig naamwoord).