3 feiten over die als een bijvoeglijk naamwoord (wanneer, hoe en voorbeelden)

We kunnen de woordsoorten "bijvoeglijke naamwoorden" noemen met de naam "bepalers" ook. Laten we eens kijken of het woord "die" een bijvoeglijk naamwoord is of niet.

Het woord "die" is een van de vier "aanwijzende bijvoeglijke naamwoorden" van de Engelse taal. Het bijvoeglijk naamwoord "die" verwijst naar een meervoudig zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord-equivalent of een zelfstandig naamwoord dat zich ver weg bevindt in beide aspecten van tijd en ruimte.

We zullen nu verschillende feiten en verklaringen leren over het bijvoeglijk naamwoord 'die'. 

Wanneer wordt "die" als bijvoeglijk naamwoord beschouwd?

Alle soorten woorden die kunnen worden gebruikt om een ​​zelfstandig naamwoord, voornaamwoord of equivalent van een zelfstandig naamwoord te beschrijven of te wijzigen, moeten een "bijvoeglijk naamwoord" worden genoemd. Laten we eens kijken of het woord "die" als een bijvoeglijk naamwoord kan worden beschouwd of niet.

Het woord "die" kan worden aangeduid als een "adjectief" wanneer het zich in een van de onderstaande situaties bevindt.

Situaties waarin het woord "die" als "bijvoeglijk naamwoord" wordt gebruiktVoorbeeldUitleg
1. Het woord "die" kan als een bijvoeglijk naamwoord worden beschouwd wanneer het de kenmerken van een "zelfstandig naamwoord" beschrijft of wijzigt.Mijn vader at altijd zwarte wortelen uit Bihar. Hij zegt altijd dat die wortelen heel zoet van smaak zijn.Het woord "die" kan zeker een "bijvoeglijk naamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud van het zelfstandig naamwoord "wortelen" beschrijft.
2. Het woord "die" kan als een bijvoeglijk naamwoord worden beschouwd wanneer het de kenmerken van een "zelfstandig naamwoord" beschrijft of wijzigt.Mijn overgrootmoeder had vintage parels bij zich. Mijn moeder zei dat die parels niet alleen stijlvol maar ook elegant waren.Het woord "die" kan zeker een "bijvoeglijk naamwoord" worden genoemd, omdat het de zelfstandige naamwoorduitdrukking "vintage parels" beschrijft.
3. Het woord "die" kan als een bijvoeglijk naamwoord worden beschouwd wanneer het de kenmerken van een "voornaamwoord" beschrijft of wijzigt.Ik heb zoveel meisjes- en jongenspoppen in mijn kindertijd. Ik mis die dingen nog steeds.Het woord "die" kan zeker een worden genoemd "bijvoeglijk naamwoord" zoals het het onbepaalde voornaamwoord beschrijft "alles" vervangt het meervoud "meisjes- en jongenspoppen".
Situaties waarin het woord "die" als "bijvoeglijk naamwoord" wordt gebruikt

Is "die" een demonstratief bijvoeglijk naamwoord?

Het bijvoeglijk naamwoord "die" is een van de vier demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden in de "adjectiefgroep" van Engelse woordsoorten. Nu zullen we leren wanneer en hoe we het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" kunnen gebruiken

Wanneer gebruik je het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die"?

We kunnen het demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" gebruiken wanneer we naar een van de hieronder vermelde aspecten moeten verwijzen.

aspecten waar het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" kan worden gebruiktVoorbeeldUitleg
1. Het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" moet worden gebruikt om elk meervoudig zelfstandig naamwoord, zelfstandig naamwoord zin of zelfstandig naamwoord-equivalent te beschrijven.Dat zijn de versierde olifantenhandwerkjes die ik altijd al wilde hebben.Het demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" demonstreert attributen van het zelfstandig naamwoord "olifantenhandwerk".
2. De demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" kan alleen worden gebruikt om naar "meervoud" te verwijzen vorm” van een zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord of een equivalent van een zelfstandig naamwoord.Renu wil die rode paprika's die haar moeder in haar kindertijd ook kookte.Het demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" demonstreert de kenmerken van de meervoudsvorm van het zelfstandig naamwoord "capsicum".
3. Het demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" kan worden gebruikt om te verwijzen naar een zelfstandig naamwoord of een zelfstandig naamwoord dat ver weg ligt in termen van zowel "fysiek bestaan" als "tijd". Er lagen drie detectiveboeken op het laagste rek van mijn studeerkamer. Die boeken zijn nog steeds mijn favorieten.Het demonstratieve adjectief "die" demonstreert attributen van het zelfstandig naamwoord "detectiveboeken", dat ver verwijderd is van de spreker in termen van "tijd".
4. We kunnen het demonstratieve bijvoeglijk naamwoord "die" gebruiken om te verwijzen naar een persoon, gebeurtenis, activiteit enz. die verband houdt met het verleden.Mijn vader bracht altijd wat snoep mee voor mijn zusje. Ik mis de smaak van die snoepjes.Het demonstratieve adjectief "die" demonstreert de attributen van het zelfstandig naamwoord "snoepjes" die werden gekocht door de vader van de spreker.
aspecten waar het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" kan worden gebruikt

Hoe het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" te gebruiken?

Het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" moet op zo'n manier worden gebruikt als we de onderstaande regels volgen.

Regels voor het gebruik van het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die"VoorbeeldUitleg
1. Het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" moet worden gebruikt voor het respectievelijke zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord-equivalent waarnaar het verwijst of wijzigt.Mijn vader schreef zijn manuscripten met wat parkerpennen. Ik keek altijd met bewondering naar die pennen.Hier is het demonstrerende bijvoeglijk naamwoord "die" net voor het meervoud van het zelfstandig naamwoord "pennen" geplaatst.
2. We moeten het meervoud aanwijzend bijvoeglijk naamwoord "die" gebruiken, samen met alleen meervoudig zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord-equivalent.Er stonden wat rode rozen in de tuin van het huis van mijn voorouders. De geuren van die rode bloemen zijn iets buitengewoons.Hier beschrijft of wijzigt het demonstrerende bijvoeglijk naamwoord "die" de attributen van het zelfstandig naamwoord "rode bloemen", die in meervoud staan.
3. Het aanwijzende adjectief "die" moet worden gebruikt in het aspect van alleen "tijd" en "ruimte".Mijn moeder maakte vroeger heerlijke mango augurk. Die mango augurken waren erg pittig en smakelijk.Hier verwijst het demonstrerende bijvoeglijk naamwoord "die" naar het zelfstandig naamwoord "mango augurk", dat ver verwijderd is van de spreker in termen van "tijd".
Regels voor het gebruik van het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die"

Wanneer "die" niet als bijvoeglijk naamwoord worden beschouwd?

Het woord 'die' speelt een rol in meer dan één woordsoort. Laten we eens kijken welke rol het woord 'die' speelt, behalve dat het een bijvoeglijk naamwoord is.

Het woord "die" kan niet worden beschouwd als een bijvoeglijk naamwoord wanneer het de rol van een "voornaamwoord" vervult. Situaties waarin we het woord "die" als voornaamwoord kunnen gebruiken, zijn hieronder vermeld.

Situaties waarin "die" de rol van een "voornaamwoord" vervultVoorbeeldUitleg
1. Het woord "die" kan een voornaamwoord worden genoemd; we gebruiken het als vervanging voor elk zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord-equivalent.Afgelopen winter heb ik aardbeien gegeten. Die zijn echt lekker.Het woord "die" kan zeker een "voornaamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud "aardbeien" vervangt.
2. Het voornaamwoord "die" moet worden gebruikt om elk meervoudig zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord-equivalent of een zelfstandig naamwoord te vervangen.Ik zag een aantal uitstekende handwerken op de tentoonstelling van gisteren. Die zijn het waard om huizen mee te versieren.Het woord "die" kan zeker een "voornaamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud "handwerk" vervangt.
3. Het voornaamwoord "die" moet worden gebruikt voor een specifiek zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord, of een zelfstandig naamwoord-equivalent.Ik heb enkele van uw gedichten gelezen die in het laatste boek zijn gepubliceerd. Die zijn echt betoverend.Het woord "die" kan zeker een "voornaamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud "gedichten" vervangt.
4. Het voornaamwoord "die" moet worden gebruikt om te verwijzen naar elk meervoudig zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord-equivalent dat ver weg is geplaatst in termen van "fysiek bestaan".Ik zie enkele vogels in noordelijke richting vliegen. Kun je die zien?Het woord "die" kan zeker een "voornaamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud van het zelfstandig naamwoord "vogels" vervangt.
5. Het voornaamwoord "die" moet worden gebruikt om te verwijzen naar elk meervoudig zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord-equivalent dat ver weg is geplaatst in termen van "tijd".Vorig jaar zijn we naar Darjeeling geweest om te genieten van de laatste dagen van onze zomervakantie. Die zijn nog steeds het koesteren waard.Het woord "die" kan zeker een "voornaamwoord" worden genoemd, omdat het het meervoud "laatste dagen van onze zomervakantie" vervangt.
Situaties waarin "die" de rol van een "voornaamwoord" vervult

Conclusie -

We moeten niet verward worden tussen het gebruik van "deze" en "die", aangezien beide verwijzen naar een meervoudig zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord. Het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "deze" verwijst naar elk zelfstandig naamwoord of het equivalent van een zelfstandig naamwoord dat dicht bij de betreffende spreker staat, terwijl het aanwijzende bijvoeglijk naamwoord "die" elk zelfstandig naamwoord, het equivalent van een zelfstandig naamwoord of een zelfstandig naamwoord zin die ver van de luidspreker is geplaatst.