Bijvoeglijke naamwoorden, bijwoorden, zelfstandige naamwoorden en werkwoorden zijn woorden die verschillende gebruiken laten zien en op verschillende manieren werken. Laten we eens kijken hoe de term "wild" werkt als een bijvoeglijk naamwoord, bijwoord, zelfstandig naamwoord of werkwoord.
We kunnen de term "wild'' als een bijvoeglijk naamwoord zoals het een naamgevend woord of het equivalent daarvan kan beschrijven met de betekenissen woest, drastisch, ongebreideld, brutaal, verwilderd, enzovoort. Het wordt gebruikt als een bijwoord in de vorm 'wild'', een zelfstandig naamwoord in de vorm 'wildernis'', en als een werkwoord in de vorm 'wild''.
Nu gaan we meer feiten leren met betrekking tot "wild" als een bijvoeglijk naamwoord, bijwoord, zelfstandig naamwoord of werkwoord met voorbeelden en uitleg.
Wanneer is 'wild' een bijvoeglijk naamwoord?
Een bijvoeglijk naamwoord is een woord dat een syntactische rol speelt om een zelfstandig naamwoord of een voornaamwoord te wijzigen en ons er meer informatie over te geven. Hier gaan we controleren wanneer 'wild' fungeert als een bijvoeglijk naamwoord.
De term 'wild' wordt beschouwd als een bijvoeglijk naamwoord wanneer het wordt gebruikt om een naamgevend woord te beschrijven of te wijzigen. Als bijvoeglijk naamwoord schrijft het het beschreven woord toe als levend in een natuurlijke staat of niet getemd of gedomesticeerd. Het wordt in verschillende gradaties wild, wilder, wildst genoemd.
Nu zullen we de aspecten of situaties doornemen waarin het woord "wild" als een bijvoeglijk naamwoord werkt.
| Voorbeeld | Aspecten van 'wild' gebruikt als bijvoeglijk naamwoord | Uitleg |
| 1. De wilde dahlia is een veelvoorkomend verschijnsel op het eiland dat we dit jaar bezoeken. | Om aan te geven dat een wild dier of plant leeft en groeit in zijn eigen natuurlijke omstandigheden en niet door mensen wordt grootgebracht. | Hier geeft het adjectief "wild" ons het idee van een ding dat in zijn natuurlijke omstandigheden groeit zonder de hulp van mensen. |
| 2. We vinden het moeilijk om ons te verplaatsen in de wilde bergachtige streken. | Een gebied presenteren waar mensen niet kunnen wonen. | Hier wordt het woord 'wild' gebruikt om het naamwoord 'bergen'' te beschrijven. Het dient als informatie om een wild gebied aan te geven waar mensen niet kunnen wonen. |
| 3. Buiten brulde de wilde zee. | Om maar te zwijgen over het weer of de zee als we een storm zien met onstuimige winden. | In de genoemde zin is het adjectief "wild'' gebruikt om de "zee" aan te duiden die sterk en turbulent is. |
| 4. Toen de batsman een eeuw scoorde, werd het publiek wild. | Om een gevoel van sterke emotie uit te drukken. | Het woord 'wild' fungeert als een bijvoeglijk naamwoord dat het verzamelnaamwoord 'menigte'' toeschrijft. Het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord toont de sterke emotie van de mensen. |
| 5. Mijn vrienden hadden gisteravond een mooi en wild feest. | Om opwinding en plezier te tonen. | In dit aangehaalde voorbeeld wordt het woord 'wild' gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord dat het zelfstandig naamwoord 'party'' heeft beschreven. Het toont de opwinding en het plezier van mijn vrienden op het feest. |
| 6. Deepak is niet wild over het nummer. | Overmatig enthousiasme tonen. | Het woord 'wild' in dit voorbeeld wordt gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord dat het zelfstandig naamwoord 'Deepak'' beschrijft. Het toont het overdreven enthousiasme van de persoon. |
| 7. Sailesh heeft een wilde belofte gedaan, maar niemand gelooft hem. | Om onnauwkeurig te tonen, of niet zorgvuldig overwogen. | Hier in deze zin heeft de term 'wild' tot uitdrukking gebracht dat de gelofte niet nauwkeurig is en niet zorgvuldig is gemaakt. |
Is 'wild' een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord?
Een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord is een soort bijvoeglijk naamwoord dat de kwaliteit of het kenmerk van het zelfstandig naamwoord of voornaamwoord verleent. We zullen uitzoeken of 'wild' een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord is.
Het woord 'wild' wordt beschouwd als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord, omdat het kan fungeren als een beschrijving van het naamgevende woord of de verwijzing ernaar die ons hun extra kwaliteit geeft.
Wanneer is 'wild' een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord?
Het woord "wild" is een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord wanneer het de actie doet van het beschrijven van een zelfstandig naamwoord of een voornaamwoord en ons de extra kwaliteiten van de beschreven woorden geeft. We krijgen de opvatting dat de toegeschreven zelfstandige naamwoorden of voornaamwoorden silvan, gothic, feral, enzovoort zijn.
Laten we voorbeelden in de tabel bestuderen om kennis te krijgen over het gebruik van 'wild' als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord.
| Voorbeeld | Uitleg |
| 1. Mijn vader was woedend toen hij mijn voortgangsrapport zag. | In het aangehaalde voorbeeld laat de term 'wild' ons zien hoe woedend mijn vader was toen hij mijn voortgangsrapport zag. |
| 2. Het woud van Sundarban is gevuld met wilde beesten. | In de huidige zin fungeert het bijvoeglijk naamwoord "wild'' als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord dat het zelfstandig naamwoord "beesten" beschrijft en dit helpt ons om het bos te leren kennen dat gevuld is met wilde beesten. |
| 3. Het meisje was wild van angst toen ze het bos inging. | Hier werkt het adjectief 'wild' als een beschrijvend adjectief waarmee we de woeste toestand van het meisje leren kennen wanneer ze het bos binnengaat. |
| 4. Het wilde dier was in een wilde woede toen het grote honger had. | In de aangehaalde zin functioneert het adjectief "wild'' als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord. het toekennen van het abstracte zelfstandig naamwoord "rage''. Het heeft de woede van de dieren uitgedrukt toen het honger had. |
| 5. De wilde roep van de zee roept me op om aan een reis te beginnen. | Het gebruik van het adjectief "wild'' wordt gebruikt als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord dat het abstracte zelfstandig naamwoord "calls'' beschrijft dat drastisch is. |
| 6. We gingen picknicken op het eiland en we vonden wat wilde bloemen. | Hier functioneert het adjectief "wild'' als een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord. We komen erachter dat bloemen in natuurlijke omstandigheden groeien, niet met de hulp van mensen. |
| 7. Gargi maakt tekeningen over veel vreemde en wilde dieren. | Hier doet het bijvoeglijk naamwoord "wild'' de functie van een beschrijvend bijvoeglijk naamwoord dat het zelfstandig naamwoord "dieren" heeft beschreven |
Is "wild" een bijwoord?
Bijwoorden zijn woordsoorten die typisch uitdrukking geven aan manier, plaats, tijd, frequentie, mate, enzovoort. Nu zullen we te weten komen of het woord "wild" een bijwoord.
De term "wild" in het frame "wild'' wordt gemaakt door het achtervoegsel 'ly'' toe te voegen met het stamwoord werkt als een bijwoord. Het wijzigt bijvoeglijke naamwoorden, werkwoorden en andere bijwoorden en beantwoordt de vraag op welke manier.
Laten we de onderstaande zinnen bestuderen over het gebruik van de term "wild" als bijwoord.
| Voorbeeld | Uitleg |
| 1. Mijn broer zwaaide wild met zijn armen toen ik thuiskwam. | Het bijwoord "wild" wordt gebruikt om het actiewoord "zwaaien" aan te passen en de vraag te beantwoorden hoe of op welke manier. |
| 2. Ik was niet erg enthousiast over het zien van de Indiase spelers. | Hier fungeert het bijwoord 'wild' als een wijziging van het adjectief 'enthousiast'' en laat zien hoe blij ik werd toen ik de Indiase spelers zag. |
| 3. Haar hart klopt nog steeds wild als ze wordt omhelsd door de directrice voor haar optreden. | In deze zin wordt het bijwoord "wild" gebruikt om het actiewoord "beating" aan te passen. Het toont haar extatische vreugde toen de directrice haar omhelsde. |
| 4. Uttam was op tournee gegaan en had een plek bezocht die verscholen lag in woest mooie beboste heuvels. | Het gebruik van het bijwoord "wild" laat zien dat het het beschrijvende woord "mooi" heeft gewijzigd en heeft uitgedrukt dat Uttam de woest beboste heuvels had gezien. |
| 5. De jongen was wild aan het praten op het feest. | Het bijwoord "wild" fungeert als een wijziging van het actiewoord "praten". |
Is "wild" een zelfstandig naamwoord?
Een zelfstandig naamwoord verwijst naar de naam van een specifiek object of een reeks objecten, acties, kwaliteiten, bestaanstoestand of ideeën. Laten we bespreken of 'wild' een . is zelfstandig naamwoord.
We kunnen het woord 'wild' zeker beschouwen als een zelfstandig naamwoord omdat het verwijst naar de specifieke staat van conceptie of idee. Het formulier "wildernis'' dat wordt omlijst door het achtervoegsel "erness" toe te voegen, wordt ook als zelfstandig naamwoord gebruikt.
De tabel geeft ons voorbeelden van de term 'wild' die als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt.
| Voorbeeld | Uitleg |
| 1. Ik heb nog nooit tijgers in het wild gezien. | Het zelfstandig naamwoord "wild'' wordt gebruikt om de natuurlijke omgeving waarin de tijgers leven uit te drukken. |
| 2. Routella heeft een tuin gemaakt die een wildernis van onkruid en kruiden is geworden. | Hier wordt de term 'wildernis' gebruikt als zelfstandig naamwoord om de natuurlijke groei van het onkruid aan te geven. |
| 3. De schipbreukeling was in het wild en had geen geld. | In dit aangehaalde voorbeeld wordt de term 'wild' gebruikt als zelfstandig naamwoord om de natuurlijke atmosfeer of drastische situatie uit te drukken waarin de schipbreukeling geen cent had. |
| 4. De autoriteit van de dierentuin heeft de dieren in het wild vrijgelaten toen ze in de menselijke habitat werden gevonden. | Het gebruik van de term 'wild' drukt de functie van een zelfstandig naamwoord uit. Het geeft de natuurlijke habitat van ongetemde dieren aan. |
| 5. Na het scheuren van de poot van de leeuw werd hij vrijgelaten in het wild. | In deze zin wordt de term 'wild' gebruikt als zelfstandig naamwoord om de atmosfeer aan te geven waar de leeuw verblijft. |
Is "wild" een werkwoord?
Een werkwoord is een woord dat verwijst naar zijn, hebben of doen. Laten we eens kijken of het woord "wild" a . is werkwoord of niet.
We kunnen zeker de term “wild” als een werkwoord omdat het de functie van een actiewoord vervult. Het werkt als een transitief werkwoord en drukt een actie uit.
Laten we de voorbeelden in de tabel doornemen waar de term "wild" wordt gebruikt als een werkwoord voor onze betere realisatie.
| Voorbeeld | Uitleg |
| 1. Tanisha werd wild door de man die haar gewond achterliet. | Hier wordt de term 'wild' als werkwoord gebruikt. Het duidt op het wrede werk van de man waardoor Tanisha gewond raakte. |
| 2. We houden niet van degenen die wild zijn met hun vrienden. | Hier fungeert de term 'wild' als een actiewoord dat verwijst naar het ruwe gedrag van een persoon die we niet aardig vinden. |
| 3. Het meisje wild met de jongen die met haar probeert te praten. | In het aangehaalde voorbeeld fungeert de term 'wilds' als een werkwoord dat het niet-goedgekeurde gedrag van het meisje jegens de jongen aangeeft. |
| 4. Jayeets gaat nooit in de war met de buren die haar in nood bespotten. | De term 'wilds' in deze zin wordt gebruikt als een actiewoord dat aangeeft dat Jayeeta zich nooit ruw gedraagt tegenover haar buren. |
| 5. Suman is wild aan het dollen met zijn vrienden op het feest. | In dit voorbeeld wordt de term 'wilding' gebruikt als een actiewoord dat verwijst naar de onmenselijke activiteit van de persoon, Suman. |
Conclusie
Het artikel is een beschrijving van het gebruik van 'wild' als bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord, bijwoord en werkwoord. We kunnen zinnen maken met dit woord zoals "wilde paarden konden niet'', "je wildste dromen'', "niet wild zijn over iets'' enz.
Lees meer over Is zelfstandig naamwoord meervoud?
Hoi…. Ik ben Goutam Datta. Ik heb een dubbele MA in Engels en B. Ed afgerond. Ik ben een creatieve schrijver. Momenteel maak ik deel uit van de LambdaGeeks.
