12 Mosvoorbeelden: feiten en afbeeldingen

by

Mos voorbeelden zijn ook niet-vasculaire planten. Mossen zijn bryophyten en Bryophytes zijn niet-bloeiende planten die sporen produceren en stengels en bladeren hebben, maar geen echte wortels. Mos, meestal geassocieerd met donkere en vochtige omgevingen, bezet veel droge en zonnige gebieden. Er zijn meer dan 12,000 erkende mossoorten die acht klassen en 23 verschillende geslachten omvatten.

Veenmos

Veenmos is een essentiële vezelachtige plant die zich vermengt met verschillende afbrekers en verschillende stoffen die daar in veengebieden ontleden, en is een cruciaal mineraal van toppotgronden en mediums voor het starten van zaden. Het houdt tal van voedingsstoffen en vocht vast en geeft het vocht vervolgens af aan de plantenwortels als dat nodig is. Het bevat ook vitamines, zodat ze niet uit de grond worden gespoeld terwijl je de plant water geeft. 

Mosvoorbeelden Veenmos bestaat uit gedeeltelijk vergaan organisch materiaal. De Ieren hebben lang turf gewonnen om als brandstof te worden verbrand, hoewel deze praktijk nu om milieuredenen wordt afgeraden.
Turf (ook wel turf genoemd) oppompen van Wikipedia

echte mossen

Echte mossen zijn ook bekend als Bryopsida, die 95% van alle mossensoorten bevat. Bryopsiden vertegenwoordigen een grote verscheidenheid aan soorten.  De gametofytengeneraties hebben veel gemeen, maar ze zijn behoorlijk divers. Het is een klasse van mos. De bladmosplant wordt gametofoor genoemd en is de volwassen vorm van de haploïde gametofyt, die zich ontwikkelt uit het protonema.

Aulacomnium palustre
Bryopsida oppompen van Wikipedia

Java mos

Java-mossen zijn aanwezig in zoet water, heldergroen van kleur en tapijtachtige bosjes. De stengels zijn kort (maximaal 4 inch lang) en hebben een langzame groei laten zien, ongeveer XNUMX cm in maanden. Java-mossen zijn gunstig voor kleine vissen en garnalen die beschermde gebieden nodig hebben. Indien nodig kunt u zich verbergen voor grotere roofdieren.

Javamos biedt ook een geschikt leefgebied voor micro-organismen. Deze micro-organismen kunnen ook een waardevolle voedselbron zijn voor kleine vissen en garnalen.

Sphagnales

Sphagnales is een soort mos met vier geslachten: Ambuchanania, Eosfagnum, Flatbergium en Sphagnum. Het veenmos bevat het maximale aantal soorten (ongeveer 200 nummers). De sleutel tot het vermogen van veenmossoorten om zich in een fles te vormen en te groeien, zijn de glasachtige cellen, die grote, dode buisvormige cellen met stevige wanden die water kunnen vasthouden.

Taxiphyllum Barbieri

Taxiphyllum Barbieri is een javamos, ook wel kerstmos genoemd, dat onder de familie Hypnaceae valt. Het komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië en komt veel voor in zoetwateraquaria. Het klampt zich vast aan rotsen, wortels en drijfhout. In het wild groeit hij in vochtige oevergebieden. Het beschermt de kikkervisjes en biedt voedsel (micro-organismen, afval) en beschutting.

polytrichum

Polystichum is een geslacht van mos dat gewoonlijk wordt aangeduid als haarkapmos of haarmos, met ongeveer 70 soorten die de kosmopolitische verspreiding bestrijken. gemeente Polytrichum heeft antipyretische en diuretische eigenschappen.

Haplocaldium microphyllum is gunstig voor tonsillitis, bronchitis, meningitis en cystitis. Ondanks zijn etnografische kenmerken behoort het tot het geslacht Sphagnum. Ze gebruiken chirurgische verbanden voor een betere en snellere absorptie.

schistostega

Schistostega pennate, ook bekend als Goblin Gold, Glomos of Glomos, is een mos dat bekend staat om zijn gloeiende verschijning in het donker. Dit mos kan uitgroeien tot gigantische kolonies in het donker en open grotten in het felgroene licht. Het heeft een korte levenscyclus en kan in een droogtejaar verdwijnen.

Andreaopsic

Lantaarnmos (Andreaeopsida) is een primaire groep mos die gewoonlijk groeit op blootgestelde rotsoppervlakken. Ze kunnen zich vastklampen aan de rots met meercellige wortelstokken die in kleine scheurtjes op het oppervlak graven om de plant vast te zetten.

Speldenkussenmos

De Leucobryum glaucum, algemeen bekend als leucobryummos of speldenkussenmos, is een haplolepideous mos afkomstig uit het oosten van Noord-Amerika. Het behoort tot het koninkrijk Plantae en is een heerlijk mos om met stenen in je tuin te houden. Hij is makkelijk te belopen en heeft niet zoveel water nodig.

Het biedt een beschermende bedekking aan verschillende kleine ongewervelde dieren, voorbeelden zijn oribatide mijten, de langwerpige collembolan (Hypogastruridae) en de gladde collembolan (Isotomidae).

gemeente Polytrichum

gemeente Polytrichum is een soort mos dat voorkomt in veel gebieden met een hoge luchtvochtigheid en neerslag. Deze soort kan zeer groot worden als mos, met stengels die vaak groter zijn dan 30 cm. Inheems in bijna alle continenten, is het het meest gebruikte siermos in landschapsarchitectuur. In Nieuw-Zeeland wordt het gebruikt als decoratief materiaal om extra isolatie te bieden.

Schorpioen

Schorpioen is een geslacht van mos in de familie Amblystegiaceae. Groot blad, mat, Geelgroen, goudgroen tot bruingroen; meestal zwart aan de onderkant, soms met een groene punt. De stengels zijn rechtopstaand of bladverliezend, meer dan 515 cm lang en meestal vertakt.

De informatie is meestal plotseling puntig of versmald tot een stompe of spitse punt en soms puntig. De marges zijn vlak of complex, met volle of fijn getande punten. Costa is afwezig of zwak, kort en dubbel.

Polytrichalen 

Polytrichaceae zijn een typische familie van mos. Leden van deze familie zijn meestal groter dan ander mos en hebben dikkere centrale stengels en wortelstokken. De bladeren hebben hoofdnerven met lamel aan de bovenzijde. De soorten in deze groep zijn tweehuizig. Een ander onderscheidend kenmerk is dat ze 32 tot 64 peristome tanden in het sporangium hebben.

Oedidiopsida

Het is een Leaf-ontwikkeling van Oedipodium griffithianum bestudeerd vanuit herbarium en biologische materialen met behulp van verschillende ontwikkelingsstadia en microscopische observatie van planten in een reeks secties.

De apicale cellen verloren hun dubbelzijdige structuur en de bladeren konden een symmetrisch bladpatroon ontwikkelen dat lijkt op: Oedipodium protonemata. Jonge bladeren, zoals de meeste andere mosbladeren, hebben nooit een zone van kleine, actief delende cellen aan de basis.

Mos is een bloemloze mooie groene plant die speciaal wordt gekweekt op wetlands, rotsen, muren en bomen. Er zijn verschillende voorbeelden van mos dat wordt gebruikt in decoratie en industriële handel. Sommige soorten, zoals Sphagnum, worden gebruikt als indicatoren voor mijnbouwbrandstof.

Lees ook: