Teichoïnezuurstructuur: gedetailleerde uitleg

by

Dit teichoïnezuur wordt aangetroffen in de celwand van de bacteriën tot aan het oppervlak van de peptide-glycaanlaag. Gram-positieve bacteriën zoals geslachten Staphylococcus, Streptococcus, Bacillus, Clostridium, Corynebacterium en Listeria.

Het heeft geen buitenmembraan maar heeft een veel dikkere celwand. Teichoïnezuur is ontdekt door Baddiley in 1933. Deze worden gevonden op de celwand van de grampositieve bacteriën. Teichoïnezuur is een Glycopolymeer Bacterie-copolymeer, dat aanwezig is of is ingebed in de peptido-glycaanlagen.

Teichoïnezuur structuur:

Teichoïsch zuurstructuur bevatten een hoeveelheid alcoholen zoals glycerol of ribitol. Het is ook verbonden met een fosfaatgroep. Dit zijn glycerolfosfaat of ribitolfosfaat. Aminozuren of suikers zoals glucose enz. hechten zich aan de glycerol- of ribitolgroep. Teichoic zuurstructuur bestaat ook uit koolhydraten die via een fosfodiaesterbinding zijn verbonden.

  Teichoïnezuur covalent gebonden aan N-acetylmuraminezuur of een terminaal D-alanine in de tetrapeptide-crosslinking tussen N-acetylmuraminezuureenheden van de peptidoglycaanlaag of ze kunnen worden verankerd in het cytoplasmatische membraan met lipideanker.

 De gemeenschappelijke structuur is ManNAc(bita1 -4) GlcNAc-disaccharide met één tot 3 glycolfosfaat dat zich hecht aan C4-hydroxyl. Variatie gevonden in de lange kettingstaart.

Teichoïnezuurstructuur
Afbeelding tegoed: van teichoic aminozuurstructuur door istock

Klassen van teichoïnezuurstructuur:

Er zijn in het algemeen twee klassen van de teichoïnezuurstructuur, de ene is lipoteichoïnezuur en de andere is wandteichoïnezuur.

1. Lipoteichoic Zuur (Membraan Teichoic zuur):

Het kruist om een ​​peptido-glycaanlaag te zijn. Het is verbonden met het plasmamembraan en overspant de peptido-glycaanlaag. De andere naam van lipoteichoïnezuur is membraanteichoïnezuur. In alle soorten gram-positieve cellen bevat dit membraan teichoïnezuur.

2.Wall teichoïnezuur:

Het is verbonden met de peptido-glycaanlaag. Wall teichoic zuur wordt gevonden in sommige soorten gram-positieve.

asdfgh
Afbeelding tegoed: van teichoïnezuur door Shutterstock

Functie van Teichoic zuur:

  • Flexibiliteit naar de celwand. Omdat het teichoïnezuur een negatieve lading heeft, trekt het kationen zoals calcium en kalium aan. Het kan helpen bij het transport van de kationen in of uit de cel. Dit geeft de cel de flexibiliteit.
  • als de teichoic zuurstructuur toont rol in celgroei. Door de bètabinding tussen N-acetyl te verbreken geeft glucosamine het vermogen tot celgroei.
  • Het dient als een antigeen, dat helpt om onderscheid te maken tussen twee gram-positieve bacteriën.
  • Het draagt ​​​​negatieve lading bij aan de celwand. Deze negatieve lading helpt bij het transport van de kationen om de cel in en uit te gaan.
  • Lipoteichoïnezuur werkt als een receptor in gram-positieve bacteriën.

Als een antibioticum Doel van de structuur van teichoïnezuur:

  • Dit zuur werd voorgesteld in het jaar 2004.
  • Wederom werd het herzien in 2013, wat een nieuw, specifieker deel oplevert.

Biosynthese van teichoïnezuurstructuur:

Enzymen die betrokken zijn bij de biosynthese van WTA's zijn genoemd naar de teichoic zuurstructuur wordt hieronder gegeven. Hun belangrijkste rollen zijn:

  1. TarO
  2. TarA
  3. TarB
  4. tarief
  5. tark
  6. TarL

TarO:

TarO is aanwezig in het binnenmembraan. Het verbindt GlcNAc met een biofosfhoundecaprenyl in het binnenmembraan. biofosfhoundecaprenyl wordt kortweg Bectoprenyl genoemd.

TarA:

TarA gevormd via bèta-koppeling. Het verbindt ManNAc met het UDP-GlcNAc.

TarB:

TarB verbindt tussen glycerol-3-fosfaat en C4-hydroxyl van ManNAc. Er wordt slechts één glycerol-3-fosfaat aan toegevoegd.

TarF:

TarF Verbindt tussen glycerol-3-fosfaat en glycerolstaart. Hier wordt meer glycerol-3-fosfaat toegevoegd, wat anders is dan TarB omdat in TarF slechts één glycerol-3-fosfaat eraan wordt toegevoegd.

TarK:

TarK verbindt ribitol-5 - fosfaateenheden. Het meest gevonden in Bacillus subtilis is W23 voor de productie van teer, maar s-aureus heeft beide functies in dezelfde TarL- en TarK-enzymen.

TarL:

TarL vormt de langste vorm van ribitol-5-fosfaatstaart.

Hierna volgen alle syntheses en de ATP-bindende cassettetransporters TarGH spiegelen het cytoplasmatische complex naar het buitenoppervlak van het binnenmembraan. TagTUV is een type enzymen die dit product aan de celwand koppelen. De enzymen TarL en TarJ genereren het type substraten dat naar de staart van het polymeer leidt. Er worden veel soorten eiwitten aangetroffen in geconserveerde genenclusters.

In 2013 identificatie van verschillende soorten meer enzymen die unieke suikers hechten aan de WTA-repeat-eenheden. Er werd een reeks transporters en enzymen gevonden, DltABCE genaamd, die alanine aan zowel de wand als lipoteichoïnezuren toevoegt.

Dus hier wordt de reeks genen "Tag" genoemd in plaats van "Tar" in Bacillus subtilis 168, die zowel TarL- als TarK-enzymen mist. Hier zouden we moeten weten dat TarB, TarF, TarL, TarK allemaal een soort van overeenkomsten met elkaar vertonen en tot dezelfde familie behoren. Door de maatrol van Bacillus als de hoofdrol in modelstam, zijn sommige gekoppelde UniProt-vermeldingen in feite de "Tag" -ortholoog omdat ze beter geannoteerd zijn. De "similarity search" kan worden gebruikt om toegang te krijgen tot de genen in de teerproducerende Bacillus substilis W23. De andere naam is BACPZ.

Klik ook om meer te weten over: Glycolzuurstructuur en Acetylsalicylzuurstructuur.