Het woord "wat" is een van de meest voorkomende en meest voorkomende vraagwoorden die we gebruiken. Dit artikel geeft ons een gedetailleerd overzicht van het woord "wat" als voornaamwoord.
Het woord "wat" vervult de functie van een voornaamwoord wanneer het een naamgevend woord vervangt, vervangt of erop betrekking heeft. Elk woord dat wordt gebruikt om een naamgevend woord (zelfstandig naamwoord) te vervangen, te vervangen, te verwijzen of te relateren, staat bekend als voornaamwoord.
Dit artikel gaat in op het gebruik van het woord "wat" als verschillende soorten voornaamwoorden, zoals vragend voornaamwoord en relatief voornaamwoord.
Wanneer is "wat" een voornaamwoord?
We zijn al duidelijk van het feit dat het woord "wat" als een voornaamwoord kan fungeren. Hier zullen we uitvinden wanneer precies (in welke situaties) "wat" als een voornaamwoord fungeert.
De onderstaande tabel bevat de situaties waarin "wat" als voornaamwoord fungeert.
| Situaties waarin "wat" functioneert als een voornaamwoord | Voorbeelden |
| 1. Vragen stellen om meer te weten te komen over de naam van mensen, dieren, dingen of zelfs abstracte ideeën of concepten (zelfstandige naamwoorden) | Wat onder de tafel gevonden? |
| 2. Om te verwijzen naar of terug te verwijzen naar een naamgevend woord (zelfstandig naamwoord - persoon, plaats, ding of een dier) dat al eerder is genoemd | Dit is de fiets wat Ik zag voor het huis. |
Wanneer is "wat" een vragend voornaamwoord?
Een vragend voornaamwoord is een voornaamwoord dat ons helpt om verschillende vragen te stellen. Hier zullen we ontdekken wanneer "wat" een vragend voornaamwoord is.
Het woord "wat" functioneert als een vragend voornaamwoord wanneer het wordt gebruikt om vragen te stellen. Het woord "wat" helpt om vragen te stellen over de naam van een persoon, dieren, dingen of abstracte ideeën (zelfstandige naamwoorden) die worden aangeduid. "Wat" wordt gebruikt om vragen te stellen over objecten met een beperkt aantal.
Voorbeeld: Wat wil je dineren?
In deze zin is het woord "wat" is een vragend voornaamwoord. Het vragend voornaamwoord "wat" hier is het gewend vraag en om erachter te komen eten (zelfstandig naamwoord - een ding) dat "u" willen dineren.
Voorbeelden van "wat" als vragend voornaamwoord
Met de verschillende voorbeelden zullen we meer onderzoeken over het gebruik van het woord "wat" als een vragend voornaamwoord.
In de tabel staan voorbeelden waarin het woord “wat” functioneert als een vragend voornaamwoord.
| Voorbeelden | Verklaringen |
| 1. Wat is de titel van je scriptie die je gisteren hebt ingeleverd? | In deze zin is het woord "wat" wordt gebruikt als een vragend voornaamwoord. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" is gebruikt voor vragend doel om erachter te komen de naam / titel (zelfstandig naamwoord) van de scriptie die gisteren is ingeleverd. |
| 2. Wat is je favoriete film? | In de gegeven zin, het woord "wat" functioneert als een vragend voornaamwoord. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" wordt gebruikt voor de doel van ondervraging om het te kunnen weten de naam (zelfstandig naamwoord) van “uw” favoriete film. |
| 3. Wat is de planning voor dit weekend? | Het woord "wat" neemt de rol op zich van een vragend voornaamwoord in de gegeven zin. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" wordt gebruikt voor ondervragingsdoeleinden om kennis te maken over het plan (zelfstandig naamwoord – een idee) dat staat gepland voor dit weekend. |
| 4. Wat heeft ze de lunch klaargemaakt voor vandaag? | In deze zin is het woord "wat" wordt gebruikt als een vragend voornaamwoord. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" is gebruikt voor vragend doel om erachter te komen het eten (zelfstandig naamwoord - een ding, naam van een gerecht) die ze vandaag voor de lunch heeft klaargemaakt. |
| 5. Wat heb je in je hand? | In deze zin is het woord "wat" functioneert als een vragend voornaamwoord. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" is gebruikt voor vragen stellen of ondervragen. Het wordt gebruikt om te leren kennen de naam van het object (zelfstandig naamwoord - een ding) die “jij” in zijn/haar hand heeft. |
| 6. Wat heb je gisteravond gedronken op het feest? | In deze zin is het woord "wat" functioneert als een vragend voornaamwoord. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" wordt gebruikt voor vragen stellen of ondervragen. Het wordt gebruikt om erachter te komen de naam van de drank (zelfstandig naamwoord - naam van het ding) dat "jij" gisteravond op het feest dronk. |
| 7. Wat is Rishab's huisdier dat hij afgelopen weekend heeft gekocht? | Het woord "wat" neemt de rol op zich van een vragend voornaamwoord in deze gegeven zin. Hier, het vragend voornaamwoord "wat" wordt gebruikt voor ondervragingsdoeleinden om kennis te maken welk gezelschapsdier (zelfstandig naamwoord – een dier) Rishab heeft. |
Wanneer is "wat" een relatief voornaamwoord?
Nu we al weten "wat" kan fungeren als een vragend voornaamwoord. Hier zullen we onderzoeken wanneer (op welke plaatsen of situaties) "wat" de rol van een relatief voornaamwoord inneemt.
"Wat" is een relatief voornaamwoord wanneer het een relatieve bijzin (bijzin) begint. Een relatief voornaamwoord is een type voornaamwoord dat betrekking heeft op een naamgevend woord (antecedent) dat in de zin wordt genoemd, waardoor de clausules met elkaar worden verbonden. Maar relatief voornaamwoord "wat" komt meestal zonder antecedent.
Voorbeeld: ik weet het niet meer wat hij cadeau gedaan voor mijn verjaardag.
- Hoofdclausule: ik weet het niet meer
- Relatieve clausule: wat hij heeft me cadeau gedaan voor mijn verjaardag
- Betrekkelijk voornaamwoord: wat
In de bovenstaande zin, de betrekkelijk voornaamwoord "wat" verbindt de relatieve bijzin met de hoofdzin. Het geeft ook aan of verwijst naar: een ding of een object (welk geschenk – zelfstandig naamwoord) die hij cadeau had gedaan voor mijn verjaardag.
Voorbeelden van "wat" als relatief voornaamwoord
Voor een beter begrip zullen we nu enkele voorbeelden doornemen waarbij het woord "wat" een relatief voornaamwoord wordt gebruikt.
De tabel bestaat uit zinnen waarin het woord “wat” functioneert als een betrekkelijk voornaamwoord.
| Voorbeelden | Clausules | Gebruik van het relatief voornaamwoord "wat" |
| 1. We weten het niet zeker wat besluit de commissie zal nemen. | Hoofdclausule: we zijn niet zeker van: Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat beslissing die de commissie zal nemen | In deze zin is het woord "wat" is werkzaam als een betrekkelijk voornaamwoord. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" naar de beslissing (zelfstandig naamwoord - een abstract idee), dat de commissie zal nemen. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" dus helpt om de relatieve bijzin te verbinden met de hoofdzin. |
| 2. De kinderen konden vinden wat ze hebben gezocht. | Hoofdzin: de kinderen konden vinden Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat ze hebben gezocht naar | In deze zin is het woord "wat" wordt gebruikt als een betrekkelijk voornaamwoord. Hier, het betrekkelijk voornaamwoord "wat" naar de object of ding (zelfstandig naamwoord - een ding), waar de kinderen na zoeken achter kwamen. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" dus helpt om de relatieve bijzin te associëren met de hoofdzin. |
| 3. Wat de klasleider zegt dat hij gevolgd moet worden door de andere leerlingen. | Hoofdzin: moet worden gevolgd door de andere studenten Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat zegt de klassenleider | In de gegeven zin, het woord "wat" functioneert als een betrekkelijk voornaamwoord. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" verwijst naar alle dingen (zelfstandig naamwoord) die de klasleider tegen de andere studenten zal zeggen. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" hier verbindt de hoofdzin en de relatieve clausule samen in een enkele zin. |
| 4. We kunnen het niet begrijpen wat je praat over. | Hoofdclausule: we kunnen het niet begrijpen Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat je praat over | In deze zin, "wat" wordt gebruikt als een betrekkelijk voornaamwoord. Hier, het betrekkelijk voornaamwoord "wat" duidt of geeft het idee of de woorden aan (zelfstandig naamwoord) dat wordt gesproken door "u" en kan niet worden begrepen door "ons". het betrekkelijk voornaamwoord "wat" helpt dus om de relatieve bijzin en de hoofdzin te koppelen. |
| 5. Wat je spreekt in woede kan niet worden teruggenomen. | Hoofdclausule: kan niet worden teruggenomen Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat je spreekt in woede | In deze zin is het woord "wat" neemt de rol op zich van een betrekkelijk voornaamwoord. Hier, het betrekkelijk voornaamwoord "wat" duidt of geeft de woorden aan (zelfstandig naamwoord) dat wordt gesproken door "jij" in woede. Dus het betrekkelijk voornaamwoord "wat" helpt om de relatieve bijzin en de hoofdzin in één zin te koppelen. |
| 6. Mijn vader zal het zeker doen wat hij kan. | Hoofdclausule: mijn vader zal het zeker doen Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat hij kan | In de gegeven zin, het woord "wat" functioneert als een betrekkelijk voornaamwoord. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" heeft betrekking op alle dingen (zelfstandig naamwoord) die mijn vader kan en zal doen. het betrekkelijk voornaamwoord "wat" hier voegt de hoofdzin en de relatieve bijzin samen in één enkele zin. |
| 7. Dit is de auto wat Ik zag aan het einde van de verlaten straat. | Hoofdzin: dit is de auto Relatieve clausule (afhankelijke clausule): wat Ik zag aan het einde van de verlaten straat | In de gegeven zin, het woord "wat" neemt de rol op zich van een betrekkelijk voornaamwoord. Hier, het betrekkelijk voornaamwoord "wat" heeft betrekking op de auto (zelfstandig naamwoord – ding) die “ik” zag aan het einde van de verlaten straat. Hier heeft "wat" betrekking op de auto, dat is zijn antecedent. Dus het betrekkelijk voornaamwoord "wat" hier voegt u de hoofdzin en de relatieve bijzin samen in een enkele zin. |
Is "wat" een object-voornaamwoord?
Op basis van hun positie in een zin kunnen voornaamwoorden worden geclassificeerd als subject-voornaamwoorden en object-voornaamwoorden. Laten we hier eens kijken of het woord "wat" een object-voornaamwoord is.
Het voornaamwoord "wat" kan niet functioneren als een object-voornaamwoord, omdat het de object-zelfstandige naamwoorden of zelfstandige naamwoorden in een zin niet vervangt of vervangt. Elk voornaamwoord dat het zelfstandig naamwoord vervangt dat de ontvangende entiteit van de actie (object) is, wordt object-voornaamwoorden genoemd.
Voorbeeld: De hele zaal is versierd door: aan hen.
"Hen" is de voornaamwoord in deze zin omdat het wordt gebruikt als a vervanging voor het zelfstandig naamwoord welke is de object van de zin. "Hen" is ontvangende de actie van de zaal versieren, waardoor het een object voornaamwoord wordt.
De enige voornaamwoorden die object-voornaamwoorden kunnen zijn, zijn persoonlijke voornaamwoorden. Daarom kan "wat" nooit een object-voornaamwoord zijn.
Is "wat" een onbepaald voornaamwoord?
Onder de verschillende soorten voornaamwoorden is onbepaald voornaamwoord een type voornaamwoord dat niet specifiek is. Laten we eens kijken of het woord "wat" een onbepaald voornaamwoord kan zijn.
Het woord "wat" kan niet functioneren als een onbepaald voornaamwoord omdat het wordt gebruikt om te ondervragen en terug te verwijzen naar specifieke of specifieke dingen, namen, objecten of dieren (zelfstandige naamwoorden of zelfstandige naamwoorden). Een onbepaald voornaamwoord is het voornaamwoord dat wordt gebruikt als vervanging voor een niet-specifiek zelfstandig naamwoord.
Voorbeeld: Iemand kan het antwoord op dit probleem vinden.
In deze zin is het woord "iemand" is een onbepaald voornaamwoord aangezien het een vervangt zelfstandig naamwoord (een persoon) dat is niet specifiek en specifiek. "Iemand" kan verwijzen naar iedere persoon.
Wanneer wordt "wat" niet als voornaamwoord beschouwd?
Samen met voornaamwoorden kan het woord "wat" tot nog een deel van de spraak behoren, afhankelijk van de manier waarop het wordt gebruikt. Hier zullen we zien wanneer "wat" niet als een voornaamwoord wordt beschouwd.
Het woord "wat" is geen voornaamwoord wanneer het de zelfstandige naamwoorden of zelfstandige naamwoorden beschrijft in plaats van ze te vervangen. "Wat" is een vragend bijvoeglijk naamwoord wanneer het naast een naamgevingswoord wordt gebruikt met het oog op ondervraging.
Voorbeeld: Wat ijs wil je toetje bestellen?
In de bovenstaande zin is "wat" geen vragend voornaamwoord maar is een vragend bijvoeglijk naamwoord. In plaats van het naamwoord "ijs" te vervangen, is het woord "wat" wordt gebruikt samen met zelfstandig naamwoord "ijs" (een ding) om te vragen vraag, om meer te weten over de smaak van het ijs, dus het wijzigen van het zelfstandig naamwoord "Softijs".
Conclusie
Uit dit artikel hebben we een duidelijk begrip gekregen van de manieren waarop het woord "wat" als voornaamwoord kan worden gebruikt.
Hallo... Ik ben Sowndharya Jagadeeswaran, een universiteitsranghouder in MA Engelse literatuur. Daarnaast heb ik mijn master Bedrijfskunde gedaan. Nieuwsgierig als ik ben, heeft mijn interesse in actiegericht onderzoek mij geholpen onderzoekspapers te publiceren in gerenommeerde tijdschriften. Nu ben ik als carrière instructeur waar ik jonge en schattige studenten de ingewikkelde technische details van spreken in het openbaar en creatief schrijven leer. Ik schrijf ook graag artikelen over onderwerpen waarin ik gespecialiseerd ben en waarin ik onderzoek doe.
Je kunt met mij connecten via LinkedIn.-
Hallo medelezer,
We zijn een klein team bij Techiescience, dat hard werkt tussen de grote spelers. Als je het leuk vindt wat je ziet, deel dan onze inhoud op sociale media. Uw steun maakt een groot verschil. Bedankt!