Wanneer vindt celdeling plaats? 7 feiten (wanneer, waar en hoe)

by

Celdeling maakt meestal deel uit van een bredere celcyclus waarin de cel eerst zijn chromosoom(en) ontwikkelt en dupliceert alvorens te delen.

Celdeling vindt plaats tijdens de Mitotische (M) fase. De cel verdeelt zijn kopie DNA en cytoplasma om twee nieuwe cellen te vormen tijdens de mitotische (M) fase. Mitose en cytokinese zijn twee verschillende delingsgerelateerde mechanismen die optreden tijdens de M-fase.

Er zijn twee soorten celdeling in eukaryoten: vegetatieve deling (mitose), die dochtercellen produceert die genetisch identiek zijn aan de oudercel, en meiosis, die haploïde gameten produceert door het aantal chromosomen te verminderen van twee van elk type in de diploïde oudercel tot één van elk type in de dochtercellen.

Waar vindt celdeling plaats?

In eukaryote cellen is mitose het mechanisme waarmee een oudercel zich deelt om twee vergelijkbare dochtercellen te genereren.

In elke cel in het lichaam vindt celdeling plaats om nieuwe cellen te maken. Mitose is de scheiding van het gerepliceerde genetische materiaal dat in de kern wordt gedragen na celdeling.

Er zijn vijf stadia van mitose: Profase, prometafase, Metafase, Anafase en Telofase. Er is geen celgroei tijdens mitose en alle cellulaire energie wordt gericht op celdeling.

Hoe vindt celdeling plaats?

Een cel repliceert al zijn elementen, zoals zijn chromosomen, en splitst zich om tijdens mitose twee vergelijkbare dochtercellen te genereren. Laten we de stappen in celdeling bekijken.

  • Celdeling vindt plaats in twee fasen: mitose en meiose. De meeste mensen verwijzen naar mitose, het proces van het maken van nieuwe lichaamscellen, als ze 'celdeling' zeggen. Mitose is een essentiële stap in de levenscyclus.
  • Meiose is het proces van vorming van ei- en zaadcellen.
  • Meiose, het tweede type celdeling, zorgt ervoor dat mensen van generatie op generatie dezelfde hoeveelheid chromosomen delen.
  • Om zaad- en eicellen te maken, vermindert een proces in twee stappen het aantal chromosomen met de helft (van 46 naar 23).
594px Drie soorten celgroei.svg 1
Afbeelding Credits: Drie soorten celgroei by Domdomegg is gelicentieerd onder (CC BY-SA 4.0)
  • Celdeling wordt meestal geassocieerd met een grotere celcyclus. Elke cel deelt zich in tweeën om zich voort te planten, waarbij elke oudercel twee dochtercellen creëert.
  • Als gevolg van de deling en groei van een enkele oudercel en zijn nageslacht, kunnen deze nieuw gevormde dochtercellen zich delen en vermenigvuldigen, wat resulteert in de oprichting van een nieuwe celpopulatie.
  • Met andere woorden, door dergelijke expansie- en delingscycli kan een enkele cel uitgroeien tot een structuur die uit miljoenen cellen bestaat.

Hoe vaak kunnen planten- en dierencellen zich delen?

In het cytoplasma van planten ontstaat tijdens de celdeling een nieuwe celwand of celplaat. Laten we eens kijken hoe vaak plantencel en dierlijke cel delen.

De plantencel en dierlijke cellen kunnen zich continu tot 60-80 keer delen om te groeien en zichzelf te herstellen. Een ringachtige structuur helpt in dit geval bij de ontwikkeling van dochtercellen. Deze structuur trekt samen aan de binnenkant, wat resulteert in een inkeping. Als gevolg hiervan worden nieuwe cellen gevormd.

Zowel plantaardige als dierlijke cellen ondergaan significante veranderingen als gevolg van celdeling. Zo blijft de dierlijke cel na celdeling nagenoeg rond. De plantencel daarentegen blijft door zijn stijve celstructuur constant.

Welke cellen delen niet?

Permanente cellen zijn cellen die niet kunnen worden vervangen. Men denkt dat ze in het postnatale leven terminaal gedifferentieerd en niet-proliferatief zijn. Laten we eens kijken wat deze cellen zijn.

neuronen, hart cellen, skeletspiercellen en rode bloedcellen zijn cellen die niet delen omdat deze cellen geen centriolen hebben en geen mitose kunnen uitvoeren om nieuwe cellen te genereren

1. Neuronen

Neuronen kunnen niet splitsen omdat ze geen centriolen hebben.

Elke zenuwcel heeft een aparte functie in ons neurologisch systeem. De afwezigheid van centriolen in zenuwcellen verhindert dat ze mitose en meiose doen, en dus delen deze cellen niet.

2. Rode bloedcellen

RBC's die volwassen zijn geworden, delen niet.

Omdat volwassen RBC's geen kern hebben, kunnen deze cellen in feite weinig meer doen dan dienen als kanalen voor de hemoglobine die ze bevatten. Het beenmerg van de volwassen mens produceert nieuwe RBC's.

3. Skeletspiercellen

Volwassen levercellen (levercellen) en hartspiercellen delen niet.

Ze worden vervangen door transplantatie in het geval van een ernstige laesie. Dit zijn de enige cellen van ons lichaam die zich (normaal) niet delen.

Delen huidcellen zich?

Elke twee tot drie weken worden de cellen van je huid vervangen. Uw huid, als primaire barrière tegen het milieu, moet in goede conditie zijn. Laten we eens kijken of ze delen of niet.

Huidcellen delen continu. Lichaamsweefsels verbreden door het volume van cellen waaruit hun structuur bestaat te verdubbelen. Totdat we volwassen zijn, delen cellen in veel weefsels van het lichaam zich snel en nemen ze snel toe.

Veel cellen rijpen en worden gespecialiseerd voor hun specifieke taak in het lichaam naarmate we ouder worden. Als gevolg hiervan maken ze minder vaak kopieën van zichzelf (reproduceren).

Delen hartcellen?

Sommige cellen vermenigvuldigen zich niet verder en verlaten G1 om de rustfase van de celcyclus in te gaan, wat een slapende fase is. Laten we kijken of hartcellen zich delen of niet.

Hartcellen delen niet. Spiercellen, eenmaal volgroeid, delen zich niet meer en voeren gewoon hun functie gedurende hun hele leven uit.

Delen bloedcellen zich?

Rode bloedcellen missen een kern en RNA (ribonucleïnezuur, dat nodig is voor eiwitsynthese), waardoor eiwitbiosynthese onmogelijk is. Laten we eens kijken of bloedcellen zich delen of niet.

Rijpe RBC's kunnen niet delen omdat ze nucleair DNA missen, terwijl WBC's celdeling kunnen ondergaan omdat deze zijn genucleëerd. Omdat volwassen rode bloedcellen kernen en organellen missen, missen ze DNA en kunnen ze geen RNA produceren, en kunnen ze zich daarom niet delen en hebben ze beperkte herstelcapaciteiten.

Conclusie

Om te kunnen delen, moet een cel eerst uitzetten, vervolgens het genetisch materiaal (DNA) kopiëren en vervolgens fysiek scheiden in twee dochtercellen. Cellen voeren deze functies uit in een ordelijke, voorspelbare opeenvolging van gebeurtenissen die bekend staat als de celcyclus.

Lees ook: